maandag, oktober 22, 2007

Big - not so - Tasty











Okay, K. en ik maken wel eens ruzie.
Een paar weken geleden zat mijn geliefde vrouw een aantal dagen ziek thuis, geveld door een niet kinderachtig griepvirus. Ondanks het feit dat ze op de dag des ruzies al aan de beterende hand was wilde ze toch graag nog een beetje gepamperd worden en dat zag ze graag gebeuren in de vorm van een hamburger van de McDonalds. Idioot idee vond ik, zeker na de fantastisch geslaagde extra groene maand, waarin we louter en alleen eerlijk biologisch voedsel aten. Maar goed, de boog kan niet altijd gespannen staan en ik was zo stom geweest om te zeggen dat ik die avond (het bowlingavondje van een paar logjes geleden) in de buurt van de betreffende Golden Arches zou zijn. Na zeven jaar samen met K. had ik ook moeten weten dat de optelsom: een beetje ziekjes + zin in een snack + ik, in de buurt van een Mac ,als uitkomst kan hebben dat ik mijn “sorry ass” door de schuifdeuren van de MacDonalds moet slepen om daar een zak voorgekauwde kots te bestellen. Niet dat dat nou veel gebeurt, maar die paar keer per jaar dat het wel gebeurt heeft tegensputteren geen zin. Niet dat ik het niet probeerde hoor. Ik trok al mijn trucs uit de kast en verzekerde haar dat ik écht niet langs zou gaan en dat ze niet hoefde te rekenen op haar kartonnen broodje met platgeslagen koe. Die moest ze maar zelf gaan halen.
Maar op de weg terug zakte mijn standvastige houding als een kaartenhuis ineen. Wie wil er namelijk thuiskomen en daar een teleurgestelde vrouw vinden? Ik niet. Daarbij had ik zelf ook nog niet echt gegeten. Dus kocht ik voor ons allebei een burger en een shake.
Gelukkig strafte het kwaad zichzelf. Na zoveel dagen eerlijk voedsel, echte onbespoten groenten en brood dat je daadwerkelijk moet kauwen viel de halflauwe, in saus gedrenkte deegklomp die MacDonalds verkoopt als Big Tasty als een baksteen op de maag en de glimmende ogen die K. aanvankelijk nog had veranderden in de doffe blik van iemand die net zijn laatste oortje heeft versnoept. Half misselijk lieten we onze hamburger na een paar happen staan. Deze troep eten we niet meer, besloten we. De volgende keer als we nog eens zin krijgen in dit soort fastfood moeten we maar even doorklikken naar deze site, waar je kan zien hoe je snacks daadwerkelijk uit de verpakking komen. Na het zien van een paar van deze foto’s heb je al gegeten en gedronken.

Labels:

6 Comments:

  • Ik ga niet op die link klikken... ik wil onbekommerd genieten van mijn Big Mac.

    By Anonymous Anoniem, at 23 oktober, 2007  

  • De behoefte aan vettig voedsel als je bijna beter bent, begrijpt mijn lichaam niet zo. Alleen maar gezonder wil 't dan! (nu eet ik sinds weken ook steeds gezonder trouwens, zonder suiker en alles ook. Bevalt me goed.)

    By Anonymous Anoniem, at 23 oktober, 2007  

  • Haha, goed dieet, die site...
    Vandaag had ik een leerling in de klas, die zich zó beroerd voelde. Hij had een kipburger op in de pauze (uit de kantine, godbetert!) en die was niet helemaal goed, volgens hem.

    Ik twijfelde tussen een vermanende les over 'Den Verdoemde Slechtvleescheter' en troosten...maar ben uiteindelijk toch meer lieve juf als er jongenstranen vloeien en heb, dús, getroost...

    (Maar die site kan ik hem eigenlijk volgende week nog wel even tippen...)

    By Anonymous Anoniem, at 23 oktober, 2007  

  • Big mac is zo 2006 !

    By Blogger Pino-2008, at 23 oktober, 2007  

  • Mijn voorkeur gaat uit naar de ouderwetse cafetaria. Krijg je voor hetzelfde geld meer vet voedsel (met echte broodjes).

    By Anonymous Anoniem, at 23 oktober, 2007  

  • Een wijsch besluit.
    Doe mij trouwens maar gewoon een frikandel, er gaat niks boven een goede portie gemalen koeienoog. ;-)

    By Anonymous Anoniem, at 24 oktober, 2007  

Een reactie posten

<< Home


 

 Subscribe in a reader