The Road

Oprah Winfrey. Je kan haar cynisch afserveren, hoge bomen vangen namelijk veel wind. Want wie denkt deze Afro Amerikaanse talkshow host wel dat ze is, de Dalai Lama voor de niet werkende huisvrouw, die tijd heeft om in de namiddag de t.v. aan te zetten? Om eerlijk te zijn is ze voor deze westerse samenleving waarschijnlijk een grotere spirituele leider dan de eerder genoemde leider van het Tibetaans Boeddhisme. Haar invloed reikt in ieder geval tot aan ons huishouden. Zeker nu haar show verplaatst is naar de vooravond.
Niet alleen ploft haar magazine hier elke maand op de deurmat (niet echt cool volgens K., maar met alle tips en ideeën nuttig om je hoofd boven water te houden in dit hectische leven), ook lijkt ze af en toe te bepalen wat we hier lezen in huis.
Zo was Opie uitverkoren om als eerste (en meteen als laatste) de schrijver Cormac McCarthy the interviewen. Na jaren lang de pers vermeden te hebben, kon hij tegen Miss Winfrey geen nee zeggen. Of had hij instructies gekregen van zijn uitgever? Per slot van rekening bereikt ze met haar show een miljoenenpubliek. Wat volgde was in ieder geval een nogal nietszeggend interview, waarin zijn laatste boek, The Road, nog even aan de orde kwam. Een roman waarmee hij dit jaar de pretigieuze Pullitzer Prize had gewonnen.
Interessant. In ieder geval voor K., die het boek de volgende dag meteen maar even aanschafte en ook maar even de Nederlandse versie voor me haalde in de bibliotheek, dan kon ik meteen mee lezen. Nu ben ik zelf een beetje een rare, als mensen me boekentips geven. Iets waar ik al eerder over heb geschreven. Op een bepaalde manier wil ik altijd mijn eigen boeken, muziek etc. uitkiezen, anders moet ik (ik weet het; heel kinderachtig) altijd een soort drempel over om het goed te gaan vinden. Maar de laatste keer, toen ik Hermans boekentip ter harte nam, kwam het ook helemaal goed. Dus las ik het boek en vond het eigenlijk best genietbaar. Een tip? Nou, voor diegenen die niet borderline depressief zijn en die het onderwerp (De reis van een man met zijn zoontje over een verschroeide aarde) boeiend vinden, ja! Ik las het tenminste in een paar avonden uit. Daarbij, Oprah vond het ook goed! Kan niet missen dus.