Weird stuff

Na bijna een maand t.v.-loos te hebben doorgebracht vond K. het wel genoeg geweest en dwong me vandaag te kijken naar "Thin", een HBO documentaire die op het Holland Doc kanaal nog een paar keer werd herhaald, na eerder uitgezonden te zijn op het eerste net.
Nu heb ik het niet zo op documentaires over ziekten, of die nu lichamelijk of geestelijk zijn, ik kan er maar beter niet naar kijken. Als borderline hypochonder moet je je namelijk niet teveel blootstellen aan informatie over wat je in het dagelijks leven niet allemaal kan oplopen.
Voordat je het weet denk je dat je het zelf ook te pakken heb.
Nu zal dat na een maand zonder vlees wel meevallen (ik kan de gehaktballen al bijna ruiken), dus schoof ik vanavond toch maar even aan en was zo getuige van een erg grappige uitspraak van de vader van een van de ultradunne Anorexia slachtoffers. Bij de psycholoog mocht hij even uitleggen wat zijn visie was op de ziekte van zijn dochter. Volgens hem was het allemaal begonnen toen ze met haar moeder naar Utah verhuisde, een gebied in Amerika waar ze bijna wel een eatingdisorder móest ontwikkelen “Because that's where they eat all kinds of weird stuff, like vegetables.”
Welkom in het Ronald McDonald tijdperk.