Yo Mama

Na het tekenen van het koopcontract bij de makelaar, moeten we nog even boodschappen doen in het winkelcentrum van onze Vinex wijk. Daar blijkt opeens dat het maar goed is dat we gaan verhuizen want tussen ons gezegd en gezwegen: eigenlijk begrijp ik het volk hier niet.
Die kerel bijvoorbeeld, die stuurs kijkende kale kop die voor me in de rij staat van de kassa bij de C1000. Waar slaan die boodschappen nou helemaal op, die hij op de band heeft staan: een potje mosterd en een fles azijn. “Wat ga jij daar nu helemaal mee maken?”, zou ik hem willen vragen, als hij er niet zo gevaarlijk uit zag. Ik bedenk me dat ie waarschijnlijk het huis is uitgestuurd, door z’n vrouw die hem even zat was: “Weet je wat, ga jij maar even naar de winkel om uh, azijn ennuh...mosterd of zo te halen”.
Als ik later buiten de winkel sta te wachten op K. die nog even naar de D.A. is om vrouwendingetjes te kopen, zie ik vanuit mijn observatiepost een langharig type in trainingspak langskomen. Hij ziet een bekende en wijst naar het doorzichtige plastic tasje dat hij nonchalant over zijn schouder heeft hangen. “Ik heb weekend!”, roept hij. Ik vraag me af waarom hij daarbij op zijn tasje moet wijzen. Ik kan namelijk duidelijk zien dat daar geen bier in zit, of pizza, maar zakken vol met kruidnootjes. Wederom begrijp ik hem niet, de Stadshagen bewoner. Wat zijn de plannen voor het weekend? Kruidnootjes orgie? Een date met Zwarte Piet?
Daarna ben ik nog even getuige van een spontane “stop and chat” tussen de kleine vrouw en de vrouw met een kont zo enorm dat Yo Mama van geluk in haar handjes zou wrijven (“vergeleken met haar valt het bij mij nog reuze mee”). “Hée”, zegt de kleine vrouw tegen de dikke “Hoe gaat het? Ik zat al te kijken; is ze het nou wel of is ze het nou niet. Heb je een nieuwe bril of zo?”. Ik denk bij mezelf: “Als je haar aan dat gigantische zitvlak niet had herkend, heb je volgens mij zelf een bril nodig, kleine vrouw!". Erg slechte gedachte natuurlijk en ook nog eens gemeen. Misschien moet ik maar verbannen worden naar Zwolle Zuid om daar mijn leven te beteren.