maandag, september 10, 2007

Senseo-leed

Je kunt alles zeggen van de Senseo, maar het ding heeft ons, sinds dat ie in dit huishouden staat, toch weer aan het koffiedrinken gekregen. Het bakkie troost had voor mij zijn “jump the shark” moment toen ik jaren geleden mijn stage, in een kindertehuis, liet mislukken. Het zwarte goud bleek daar gebruikt te worden als smeermiddel voor eigenlijk alles. Wekelijkse personeelsgesprekken, one-on-one gesprekken met de monsters zelf en gesprekken met de stagebegeleider werden allemaal opgeleukt met een shot caffeïne en als je die naar binnen had gegooid was het tijd voor de tweede gigantische mok om het af te leren.
Tegen het eind van mijn stage liep ik daar even opgefokt rond als een kale gabber op een houseparty. Met een gelooide maag en een hartslag van een op hol geslagen paard zwaaide ik daar voortijdig de aftocht. Tot nooit weer ziens. Ook die koffie hield ik maar even voor gezien.
Totdat we een jaar geleden een blinkend Senseo apparaat kochten. Hier geen gemors met gemalen koffie en maatlepeltjes, maar keurige koffiepads in allerlei spannende smaken.
De euforie was echter van korte duur. Bij gebruik van de dubbele padhouder gaf het kreng opeens Haagse bakjes. De toch al kleine kopjes werden in de twee kopjes stand nog geeneens voor driekwart gevuld. Terug brengen dan maar? Nee, want: te lui. Daarbij deed ie het op de enkele stand eigenlijk prima. Alleen moet je dan wel erg opletten. In de reeks van handelingen die je moet doorlopen om twee enkele bakjes te zetten, raakt een dagdromer als ik namelijk nog wel eens de draad kwijt. Normaal is het: 1: Water er in, 2: Koffiepad in de enkele houder, 3: Klem naar beneden, 4: Druk op de knop voor een enkel koffie. (Hierbij vergeet ik gemakshalve even het gepruts met Cappucinopoeder en zoetjes).
Bij een herhaling van zetten ging ik al herhaaldelijk de mist in bij punt 3. De klem vergeten naar beneden te doen had als gevolg dat een kokend hete Niagara waterval van boven uit het apparaat begon te stromen. In de paniekreactie die daarop volgde probeerde ik al enkele malen het kopje, met het kostbare cappucinopoeder erin, te redden van het koffieloze water, waarbij het hete water (gloeiende, gloeiende! (Andre van Duin modus) over mijn handen stroomde.
Dacht ik wél na bij punt 3 en wachtte ik tevreden tot de koffie het Senseo kopje zou vullen, was ik vergeten de koffiepad van het eerste bakje om te wisselen voor een nieuwe verse, zodat het witte cappucinopoeder zich vermengde met het slappe aftreksel van de oude koffiepad en ik bleef zitten met een kopje cappucinomelk met een vleugje koffie.
Ik zal u verder niet vermoeien met mijn pogingen om mijn kopje cappucinomelk vervolgens te vermengen met een derde vers gezet bakje, zodat ik in ieder geval niets weg hoefde te gooien, maar de conclusie lijkt me duidelijk. Het moderne leven is niet makkelijk.
Misschien moeten we maar weer terug naar de Cola Light. Allebei onze eigen fles, zodat we het direct uit de koelkast (lees fles) kunnen drinken. Da’s pas makkelijk.

Labels:

11 Comments:

  • Oe, Colalight...daar kun je prima vastzittende schroeven enzo mee ontroesten. Werkt nog beter dan Cilit Bang ;-)

    By Anonymous Anoniem, at 10 september, 2007  

  • @Bee: Roest? Volgens mij is dat een mythe.

    http://en.wikipedia.org/wiki/MythBusters_(season_1)#101_Uses_For_Cola

    http://en.wikipedia.org/wiki/MythBusters_(season_1)#101_Uses_For_Cola

    Maar mocht het toch ontroesten, mijn maag is sinds dat stagejaar toch al verpest ;-)

    By Blogger ary, at 10 september, 2007  

  • Wat een gedonder met cappuchino poeder zeg. Weet je dan echt niet dat er al lang dikkere cappuchinokoffie (dus waar de poeder al in het padje zit) bestaat. Bv Anus en Frunnik heeft die op de markt geloof ik... Maar ja, die verkopen ze vast niet in je groene winkel he ?

    By Blogger Pino-2008, at 11 september, 2007  

  • 5 scheppies en een volle kan water. Kan geen pad tegenop.
    En lekker !! lekker !! Je weet niet wat je proeft. De hoera's ! eindelijk weer es een normale bak koffie zijn niet van de lucht.

    Steek die maar in je kont ! Ik bedoel die kun je in je zak steken ! Stelletje slaafse ik moet mee doen padvolg consumenten !

    By Anonymous Anoniem, at 11 september, 2007  

  • @bee Clit Bang ? Wat kun je daar mee poetsen ?

    By Anonymous Anoniem, at 11 september, 2007  

  • Dat punt3-verhaal herken ik wel. Ik kan geen koffie zetten (lees: zelf geen koffiedrinker), en zelfs op zo'n simpele manier kon het nog wel eens fout gaan!
    Maar goed. Jij hebt de perfecte oplossing al gevonden :)

    By Anonymous Anoniem, at 11 september, 2007  

  • @Ary: ColaLight is zo ongeveer het meest ongezonde goedje dat je naar binnen kunt gieten...vandaar mijn enigszins moederlijke reactie, hahaha...

    @Nakker:Clit Bang? Geen idee.Cilit Bang (Of misschien wel Cillit Bang...)...daarvan zijn de schoonmaakwonderen schier eindeloos. Zegt men.Ik gebruik -uiteraard- alleen maar Froggy (ugh).

    By Anonymous Anoniem, at 11 september, 2007  

  • Ook mijn senseo schenkt minder bij de twee kopjes stand.. maar desondanks.. ik hou van dat apparaat en kan niet meer zonder!!!

    Alhoewel af en toe een kopje koffie uit de pot wel weer op prijs wordt gesteld! Sterkte met je senseo-leed.. je overleeft t vast wel!

    By Anonymous Anoniem, at 11 september, 2007  

  • Mijn lief gebruikt de Senseo, ik lust die koffie niet. Bovendien heb ik altijd ruzie met dat apparaat. Ik neem gewoon oploskoffie, warm water erop en klaar.

    By Anonymous Anoniem, at 12 september, 2007  

  • En dan is de koffie ook nog eens zo-zo...

    By Anonymous Anoniem, at 16 september, 2007  

  • @ Mink: Mijn tip: Perla koffie, hazelnootsmaak van de Appie Hein, met 4 schepjes latte-topping van buisman. Heeeeeeeeeeeeeerlijk!

    By Blogger ary, at 16 september, 2007  

Een reactie posten

<< Home


 

 Subscribe in a reader