Leeftijd
Opeens valt het me op. Nee, dat is eigenlijk niet waar. Het was me natuurlijk wel eerder opgevallen. Per slot van rekening lees ik al een leven lang kranten en tijdschriften. Maar vandaag, bij het lezen van de Volkskrant Magazine, verwonderde ik me er pas over, die leeftijd tussen haakjes, achter de naam van een persoon. Het staat er eigenlijk nogal plompverloren achter en waarom eigenlijk? Is dit de belangrijkste informatie die we willen weten over, noem eens een willekeurig iemand: Pieter Jaap(40)? Waarom staat er eigenlijk, zonder uitzondering, de leeftijd achter de naam van de persoon over wie ze het hebben? Waarom is het gewicht van Pieter Jaap (72, net een maandje ge-SonjaBakkerd) niet belangrijk? Of het ras van Pieter Jaap? (Neger. Nee, grapje natuurlijk. Wel eens een Surinamer of een Antilliaan ontmoet met de naam Pieter Jaap?).
Als ik bij mezelf te rade gaat was iemands leeftijd eigenlijk alleen belangrijk toen ik op de lagere en middelbare school zat. In HAVO 3, was er geen haar op mijn hoofd die er ook maar over nadacht om met 12 jarige brugpiepers om te gaan. Ik was niet gek! Beetje mijn fantastische reputatie (tong in wang) te grabbel gooien. Tegelijkertijd keek je zelf ook niet naar meisjes uit HAVO 5. Twee jaar leeftijdsverschil, dat was echt onoverbrugbaar.
Later vervaagden die leeftijdsgrenzen en nog later werd het zelfs moeilijk om leeftijd te schatten. Alles boven de 25 jaar werd een grote grijze leeftijdsbrij. Ik ben altijd blij als ik er niet meer dan 5 jaar vanaf zit als iemand me die vervelende vraag stelt: “Hoe oud schat je me?”
Ondanks het feit dat leeftijd er eigenlijk weinig meer toe doet merk ik toch dat ik die leeftijd tussen haakjes op een of andere manier wel handig vind. Alsof ik meteen beter in staat ben een beeld van iemand te vormen, terwijl ik in het normale leven geen deuk in een pakje boter kan schatten.
Wie is hier ooit mee begonnen en welk idee zit er achter? (Volgens mij heb ik wel een paar journalisten tussen mijn lezers die hier een passend antwoord op kunnen geven)
Labels: dagelijkse beslommeringen
posted by ary at
23:44
3 Comments:
Jahaa..ik zou er in ieder geval wel iets zinnigs over kunnen zeggen, want het heeft -uiteraard- in de meeste gevallen een goede functie..in het kader van het duiden van informatie en inkaderen en reframen (dit laatste woord verzin ik even zelf, het klinkt wel goed, vind ik zelf, ehum)...maar ik heb ernstig last van het magere formuleren van de zondagmiddag met het laptopje op de luie knieën(...).(nee, geen kater...dat valt dan weer mee...)
By
Anoniem, at 28 oktober, 2007
Ik weet niet waarom het gebeurt, maar er wordt wel meer informatie geplaatst waar ik mijn vraagtekens bij zet. In vrouwentijdschriften zoals de Viva staat bijvoorbeeld meestal de burgerlijke status vermeld: Petra (34 jaar, single), Els (29, samenwonend). Dan vraag ik me ook wel eens af wat dat toevoegt aan interviews die bijv. over werk gaan.
By
Anoniem, at 28 oktober, 2007
Ik moet bekennen dat het een soort automatisme is... bij mij is het in interviews eigenlijk wel standaard. Vraag: (mijn veronderstelling eigenlijk) Vragen jullie je nooit af hoe oud iemand is, bij het lezen van een verhaal?
Morgen heb ik toevallig een stuk met een waterpoloër, die 20 is en een eigen onderneming heeft. Daar vind ik leeftijd in elk geval relevant.
En @ She: Natuurlijk moet er in de Viva de burgelijke staat van de gesprokene vermeld worden. Het is immers het lijfblad voor 25-35-jarigen die over seks en relaties willen lezen.
By
Anoniem, at 01 november, 2007
Een reactie posten
<< Home