Onkruid

Bij deze wil ik even mijn buren feliciteren. Nee niet mijn directe buren, maar die van twee huizen verder, die op het hoekje wonen. Deze jongeman en zijn vriendin hebben het in korte tijd voor elkaar gekregen dat de woningbouwvereniging hun tuin gaat volplempen met grote tegels. Daarvoor hebben ze wel eerst het onkruid uit moeten laten groeien tot een dichte jungle. Iets wat me eerst nogal had verbaasd. De buurman was namelijk hovenier, tenminste dat had hij een van de andere buren toevertrouwd. Maar welk tuinarchitectonisch idee had er dan achter het manshoge onkruid gestoken? Dat van een wildernistuin? Was dat niet een beetje passé, iets uit de zestiger jaren? Nee, had de man bekend, hij had eigenlijk gewoon geen geld om de tuin op te knappen. Daarom liet hij het maar lekker groeien. Dat hij de zaden van het weelderige onkruid zo over de netjes aangeharkte tuintjes van de rest van de buurt liet uitwaaien kon hem niet zo veel schelen.
Binnen de kortste keren had de onkruidkweker zich met zijn gedrag ontwikkeld tot het zwarte schaap van ons nieuwe wijkje. De ene buur kon het aanzicht van het ondoordringbare bos niet verdragen en de andere had last van hardnekkige hooikoorts die werd aangewakkerd door het welig tierende gewas van mr.Lazyass. Want lui, dat was ie. Wie heeft er nu geen geld voor een schoffel?
Het feit dat de woningbouwvereniging, na een aantal boze telefoontjes uit de buurt, het probleem nu zelf gaat oplossen, zorgt weer voor een heel ander soort wrevel. Mensen vragen zich af of familie Onkruid er nu niet heel voordelig mee wegkomt. Want wie betaalt voor die tegels en voor de mensen die de tuin hebben omgeploegd? Als de woningbouwvereniging dit voor zijn rekening neemt, dan heeft de rest van de buurt, die honderden euro’s in hun eigen tuintje hebben moeten pompen, toch ook zeker ook recht op een vergoeding?
Misschien een leuk zaakje voor de Rijdende Rechter..