Au!

Dit jaar moet het er maar weer eens van komen. Per slot van rekening bezocht ik het North Sea Jazz festival 8 jaar achter elkaar. Totdat K. hier kwam wonen, toen stopte de reeks. Blijkbaar hadden we toen belangrijkere zaken om ons geld aan uit te geven. Maar deze keer slaan we het niet over. Ik hoop straks vooraan te staan bij onder anderen the Cinematic Orchestra, Maceo Parker en Steely Dan.
Na de een recente actie van collega B. ben ik een gewaarschuwd man en zal ik daar extra goed uitkijken dat ik niemand op de tenen ga staan. Zeker niet op die van weerbare typjes als B. Zij kwam afgelopen week naast mijn bureau staan. De avond daarvoor had ze een concert bezocht van een Australische hardrock band. “Ik heb iets heel slechts gedaan” bekende ze. Het lachje op haar gezicht verried dat de zonde misschien zwaar was geweest, maar dat er van spijt niet echt sprake was. Bij het bewuste concert, waar zij en haar vriendin helemaal vooraan waren gaan staan, werden ze stelselmatig lastig gevallen door een paar dikke dronkaards, die zich met veel ellebogenwerk naar voren hadden weten te dringen. “Speulen!” riepen ze steeds stoer, als de band de snaren even moest aandraaien. Om ruimte te maken voor hun dikke zweterige lijven duwden ze bij het klappen en springen de rest van het publiek gemakshalve maar even hardhandig opzij. Totdat bij B. de maat volwas. In een vlaag van verstandsverbijstering ging ze voor de grootste van het stel staan, keek hem recht in de ogen en kneep hem met kracht in het kruis.
“Vol in de kloten?”, vroeg ik verbaasd. “Ja”, zei B. “Kom ik nu in je weblog?”
Nou, bij deze B. en ik hoop dat je toekomstige acties als deze net zo glansrijk zal overleven.