dinsdag, maart 20, 2007

Geur terreur

Bij de Kruidvat (of is het: “hét Kruidvat”?) hadden ze wasmiddel in de aanbieding. Als je twee actieartikelen, zoals Persil, kocht, kreeg je er zomaar een fles vloeibare Witte Reus bij.
Normaal redden we ons prima met een huismerk wasmiddel, maar als we een A merk voor weinig kunnen krijgen, waarom zouden we daar dan geen gebruik van maken, toch? Dus kochten we een fles blauwe en groene Persil en kregen er een gratis fles Witte Reus bij, die gevuld was met een melkachtig vloeibaar wasmiddel dat leek op het spul waarmee stier Herman beroemd is geworden.
Eenmaal thuis kon ik al gauw één goede reden bedenken om de A merken wasmiddel in het vervolg links te laten liggen. Het nadeel is namelijk ze zo enorm fris ruiken. Zo fris dat het niet leuk meer is. Ik kan veel frisheid verdragen, maar de constante geur van hyacinten of viooltjes om me heen gaat me een keer vervelen. Persil denkt waarschijnlijk, we zijn een A-merk en dat zullen ze ruiken ook, met als gevolg dat ik nu half onpasselijk op onze net gewassen grand foulards moet zitten.
Iets dat me doet denken aan die jongen waar ik op de middelbare school twee keer per week naast moest zitten. Een aardige jongen hoor en sowieso al een stuk beter als die andere jongen, waar ik ook wel eens naast zat en die altijd zichtbaar zijn neuspeuters zat op te eten.
Het probleem was alleen dat er een constante wasmiddelen geur om hem heen hing. Een misselijkmakende zware lucht die moeilijk te negeren viel. Het bord havermout in mijn maag dreigde af en toe zelfs voortijdig het pand te verlaten. Het was gewoon alsof ik naast Robijntje zelf zat. Dat werd dan ook al gauw zijn naam, als ik het thuis wel eens over hem had. (Mam: “En, hoe was het op school?” Ik: “Goed, alleen zat ik het derde uur naast Robijntje. Hij stonk!”)
Geur mag zich gewoon niet manifesteren buiten je “personal space” en laten we die dan meteen maar even afstellen op ongeveer twintig centimeter van de huid. Dit geldt ook voor iedereen die zijn kleren niet wast in een sterk riekend A-merk, maar die het wel nodig vindt s’ochtends zijn gezicht uitgebreid te wassen in aftershave. Hugo Boss is dan misschien jouw grote vriend, maar in mijn opinie is ie wat te opdringerig!

Labels:

6 Comments:

  • Van Robijntje kreeg ik uitslag...

    By Anonymous Anoniem, at 20 maart, 2007  

  • Oh jee, daar zit je dan met je drie flessen wasmiddel. Ik vind het altijd wel lekker als schone was naar bloemetjes ruikt. Misschien moet je er wel minder van gebruiken (het zijn tenslotte A-merken)!

    By Anonymous Anoniem, at 20 maart, 2007  

  • Je kunt ze ook altijd nog op je kraampje zetten op de snuffelmarkt!

    By Anonymous Anoniem, at 21 maart, 2007  

  • Een geurtje is lekker, maar wel subtiel graag :)

    By Anonymous Anoniem, at 21 maart, 2007  

  • De wasmiddelen vind ik nog niet zo erg. Maar wat dacht je van de geurtjes die je in een stopcontact moet drukken. Die vervolgens met een ventilatortje de bloemetjes door je woonkamer blaast. Of die wc-sproeiers waarbij de spetters om je oren vliegen als je de toilet op gaat.

    By Anonymous Anoniem, at 21 maart, 2007  

  • Nou.. ik draai altijd de dop er eerst af om te ruiken, of het wat is.

    M'n buurvrouw gebruikte vroeger altijd een wasmiddel van een C-merk, dat naar een soort frituurvet rook, als het buiten hing te drogen. Die geur is me altijd bijgebleven.. :-(

    By Anonymous Anoniem, at 21 maart, 2007  

Een reactie posten

<< Home


 

 Subscribe in a reader