Wie maakt me los?

“Misschien moet je het even over wat anders hebben”, stelde K. voor, nadat ze kennis had genomen van de reacties op de Al Gore propaganda die ik gemeend had uit te moeten storten over mijn lezers. De fanatieke blik in mijn ogen van de laatste dagen had er waarschijnlijk voor gezorgd dat ze zich wat ongemakkelijk begon te voelen. Vertrouwend op haar goedbedoelde en onafhankelijke advies besloot ik haar goede raad dus maar op te volgen en het onderwerp “milieu” even te vermijden. Dat gaf me sowieso even de tijd om uit te zoeken of het inderdaad waar is dat het fabriceren van spaarlampen meer CO2 uitstoot veroorzaakt dan dat het uiteindelijk in de huiskamer bespaart.
Het onderwerp waar ik vandaag dus even naar uitwijk is mijn zolder. Dit zwakke excuus voor een zolder (want het is eigenlijk maar een halfgare berging, waar je ook nog eens halsbrekende toeren op een keukentrapje voor moet uithalen om er op te komen) ligt namelijk vol met meuk. Troep die je misschien nog eens een keer gaat gebruiken, maar waarschijnlijk niet. Wat moet je er mee? Verkopen, zegt de handelaar in mij. Eigenlijk zou je alles wat je een jaar niet hebt gebruikt weg moeten doen. Verkopen op Marktplaats of de Snuffelmarkt. Zo heeft een ander er ook nog wat aan en met het geld dat het opbrengt kan je weer andere leuke spullen kopen. Daarbij ruimt het lekker op en op zolder ontstaat er warempel ruimte om je kont te keren.
Deze voorstelling van zaken berust helaas niet op de waarheid. Optie 2, de Snuffelmarkt heb ik namelijk al een keer geprobeerd met Nakker. Om je spullen te koop aan te bieden op een semi professionele vlooienmarkt moet je namelijk een maatje hebben. Het liefst eentje met een karretje een een auto die uitgerust is met een trekhaak. Maatje Nakker, die over deze zaken beschikte, kreeg helaas na een half uur (toen hij zijn 3 items verkocht had) last van de gaapziekte, helemaal toen hij hoorde dat we pas aan het eind van de dag weer weg mochten (bezoekers kopen namelijk een kaartje en willen na de middag geen half verlaten zaal zien). De andere optie: Marktplaats is zoniet nog vervelender. Mensen denken voor een dubbeltje op de eerste rang te kunnen zitten en bieden dan ook precies dat muntstukje voor een item dat in jouw ogen “zo goed als nieuw” is en zelfs aangeboden wordt in de originele doos. Als mensen dan wel het beoogde bedrag willen betalen, mailen ze vervolgens niet terug als je denkt de koop gesloten te hebben.
Gratis weggeven dan maar? Dat zou waarschijnlijk de meest groene oplossing zijn. Ik verdien er geen geld mee en wordt daarna dus niet tot nodeloze consumptie aangezet en eventuele hergebruikers hoeven het betreffende item niet nieuw te kopen. Maar goed, dat aspect van de zaak zou ik dit keer even buiten beschouwing laten. Daarbij gaat deze oplossing net iets teveel in tegen mijn knieperige Nederlandse inborst.