Wageningen

Het voordeel van het bijhouden van een weblog is dat je kan terugbladeren in je leven. Zo hadden vriend G. en ik vorig jaar ergens een boys night out gehad die zozeer was bevallen dat we vonden dat we dat meer moesten doen. Deze boys night out was eigenlijk niets meer en niets minder dan weer eens goed bijpraten over de dingen des levens en dat alles onder het genot van een goed verzorgde maaltijd. We konden ons alleen niet meer herinneren wanneer die laatste keer nou geweest was. Ergens vorig jaar. Na het raadplegen van mijn blog blijkt dat in Oktober te zijn geweest. Toen aten we al chique in hotel Wientjes te Zwolle.
Dit keer zou ik G. bezoeken in zijn woonplaats Wageningen. Hij wist al waar we gingen eten: in Hotel de Wereld, een plek met een bijzondere historie . Afgezien van het feit dat de geschiedenis van het pand al heel bijzonder is zou je daar ook nog eens bijzonder goed kunnen eten. We besloten ons dus te laten verrassen door de chef en daar kregen we geen spijt van. Het ene gerecht was nog verrassender als het andere (zie Flickr balk) en we hadden allebei het gevoel dat we waar voor ons geld hadden gehad.
Het leuke aan mijn vriendschap met G. is dat we een soortgelijke ontwikkeling hebben ondergaan in ons leven. We zijn tegelijkertijd begonnen op dezelfde school, de sociale academie, hebben daarna een aantal stomme baantjes gehad en hebben allebei op een gegeven moment afscheid genomen van onze Gereformeerd Vrijgemaakte roots. Uiteindelijk zijn we op een punt aangekomen in ons leven waar we redelijk tevreden mee zijn. Hij met zijn gezin, zijn vrouw en z’n twee kinderen en ik in mijn relatie met K.
Op het moment van zo’n boys night out lijken we deze vriendschap weer te vieren en realiseren we ons dat er in je leven eigenlijk maar weinig mensen zijn waar je je echt door begrepen voelt en waarbij je eigenlijk aan een half woord genoeg hebt om jezelf duidelijk te maken. Unieke vriendschappen, zoals deze, verdienen het gewoon om van tijd tot tijd gevierd te worden.