Zwarte vriend

Tijdens mijn lunchwandeling met Nakker door de Diezerpromenade viel ik van de ene verbazing in de andere.
De ene verbazing was een meisje in een witte overal met een nogal curieus aanbod: “Heren zou u met deze zwarte stift een klacht op mijn kleren willen zetten?”. Om te illustreren dat daarbij geen enkele plek op haar lichaam taboe was hief ze daarbij haar armen vol overgave in de lucht. Nogal geïntimideerd door deze vrijmoedigheid mompelden we een snel verzonnen excuus en liepen verder, de andere verbazing tegemoet. Dat was een Antilliaans jongetje in een Zwarte Pieten pak dat gezellig met zijn moeder liep te winkelen. Het duurde enkele minuten voordat ik dat beeld een plaats kon geven. Was het namelijk niet zo dat Zwarte Piet altijd beschouwd werd als een politiek incorrecte figuur en was de discussie daarover in het verleden niet al ettelijke keren gevoerd? Waren er niet al een keer blauwe en groene Pieten geïntroduceerd om juist onze Surinaamse en Antilliaanse medelanders niet voor het hoofd te stoten? En nu liep er gewoon een Antilliaans Zwarte Pietje door de Zwolse binnenstad!
Dit kon dan maar twee dingen betekenen. Of de integratie van onze koffiekleurige landgenoten had een verbazingwekkend nieuw niveau bereikt. Een ander tijdperk was aangebroken waarin de verschillende bevolkingsgroepen, ondanks ruziezoekers als Geert Wilders, eindelijk konden lachen om de idiote kanten van elkaars culturen. Want die roti is eigenlijk best lekker en Zwarte Piet, die moet je gewoon niet zo serieus nemen. Dat is geen onderdrukte knecht van de goedheiligman, maar meer een grappige vriend en als het puntje bij paaltje komt, houden kinderen meer van déze grappige krullenbol, dan van de altijd serieuze Turkse bisschop.
Dus wat maakt het dan uit als Surinaamse en Antilliaanse jongetjes rondhuppelen in een Zwarte Pieten pakje?
Een andere mogelijkheid is dat dit specifieke jongetje mentaal zo murw gebeukt was door de Bart Smit en Intertoys speelgoedfolders, dat ie geen andere keuze had dan zich vol overgave in het Sinterklaas feest te storten en dat de ouders toen maar een Zwarte Pieten pakje voor hem hebben gekocht, onder het motto van “if you cant beat them, join them”.
Maar wat ook de reden was, het Antilliaanse Zwarte Pietje zag er in ieder geval erg gelukkig uit in zijn speciale outfit.