Broodje nostalgie

De Nederlandse lunchcultuur is in dit huishouden al jaren geleden overboord gezet. Het concept van de broodjes kaas viel bij K. niet helemaal in goede aarde (wegens: nogal saai) en werd na verloop van tijd vervangen door onze eigen best of both worlds lunch ontwikkeld die bestaat uit twee boterhammen (het Hollandse gedeelte) en een gezonde salade (de Amerikaanse invloed).
Dit bevalt ons eigenlijk heel goed. Het kost wat tijd, maar dan heb je ook wat: een caloriearme supergezonde maaltijd.
Maar in tijden dat je wederhelft even niet thuis is kan je nog wel eens vervallen in oude gewoonten. Nu K. op werkbezoek naar de States is ga ik bijvoorbeeld die salade even niet maken. Die schorten we gewoon een weekje op. Gewoon vier boterhammen mee de komende dagen. Maar wat doe ik daarop. Normaal is dat een combi van sandwichspread en salami, of roomkaas met kip. Maar ook dat doen we deze week even wat anders.
Toen ik vanmiddag bij de C1000 langs de rijen broodbeleg liep, viel mijn oog op het kokosbrood. Dit broodbeleg was ik al bijna vergeten. Bijna verbaasd dat dit nog bestond keek ik nog even verder en herinnerde me opeens de boterhammen die mijn moeder vroeger voor me klaarmaakte. Zij was vroeger namelijk verantwoordelijk voor onze lunch, de boterhammen die we in een trommeltje mee naar school namen. Aan de lucht die je tegemoet kwam als je op school de broodtrommel opende, kon je al enigszins opmaken waarmee je die dag verrast zou worden. Vaak waren dat boterhammen met dikke plakken leverworst, of oude kaas. Ook metworst, leverpastei met mosterd en plakken rookworst waren populair. Ik vond het allemaal fantastisch. Met mijn vuilnisbakken mentaliteit was ik al gauw tevreden. Ook de zoete oud Hollandse klassiekers als bebogeen en rinse appelstroop kon ik erg waarderen. Zelfs reuzel met stroop en bruine boterhammen met speculaasjes konden mijn goedkeuring wegdragen.
Voor de mensen die op school naast me zaten ging mijn moeder af en toe echter te ver. Ze reageerden alsof ze met pepperspray gespoten werden als ik mijn trommeltje opendeed en de verrassing van de dag een broodje gemalen zwitserse kaas was.”Wat een lucht! Heb je net je sokken uitgetrokken?”, waren dan de normale reacties.
Morgen ga ik toch dat kokosbrood maar proberen. Dat is in ieder geval bijna reukloos. Alleen, waarom mogen daar geen kleurstoffen meer in? Was het vroeger niet knalroze, -bruin of –geel?