Vliegangst (deel 7: de parkeergarage)

Daar stond ik dan, bovenop het dak van een parkeergarage.
Mijn vliegangst therapeut M. had me bij wijze van eerste oefening maar eens meegenomen naar deze plek.
In eerste instantie dacht ik dat het hem te doen was om het kleine rotliftje, dat ons naar de dertiende verdieping had gebracht. Het liftje maakte niet echt indruk op me. Liften zoals deze (zonder raampjes) zijn vervelend, maar zolang er geen gevaar dreigt dat deze ijzeren doodskist ergens halverwege blijft steken (in de vorm van collega's die dreigen te gaan springen) voel ik me wel okay.
Iets minder okay voelde ik me toen M. me, eenmaal bovenop het dak, de opdracht gaf om vlak bij het randje te gaan staan. Op moment dat hij dit verzoek deed stond ik nog relaxed op een veilige meter afstand van de ballustrade.
Net voor dit hekwerk hadden de ontwerpers van het gebouw een soort ijzeren rooster geplaatst zodat je fijn naar beneden kon kijken en een idee kreeg hoe hoog je van de grond staat. "Vlak bij het randje", wat de opdracht was, was in mijn opinie niet op het rooster. Daar dacht M. wat anders over. Na enige minuten mijn hoogtevrees te hebben weggeslikt werd de moeilijkheidsgraad wat opgeschroefd. "Ik zou je willen verzoeken om nu even op het rooster te gaan staan". Weigeren was "out of the question" en eenmaal er op behoorde er meteen weer afstappen ook niet tot de mogelijkheden. Ik besloot de trucs maar te gebruiken die ik net had geleerd en lette op mijn ademhaling en mijn spierspanning. Na een tijdje zakte de hoogtevrees wat weg en kon ik mij min of meer ontspannen. "En ga nu maar even tegen de ballustrade aan staan Ary. Leun maar met je buik tegen het hek". "Is-ie gek geworden?", dacht ik even, maar hij keek me aan alsof ie het meende. "Zachte heelmeesters maken stinkende wonden" realiseerde ik me en de minuten die daarop volgden, stond ik in ongemakkelijke pose tegen het hekwerk aan. "Waar ben ik aan begonnen?", vroeg ik me af, en: "Wat is de volgende stap? Aan het hek hangend met mijn voeten over de railing?". Gelukkig bleef me dat bespaard. Het was wel even genoeg voor vandaag.
Over drie weken zouden we verder gaan. Tot die tijd kon ik mezelf thuis vermaken met een cd'tje met Valk ontspanningsoefeningen, die ik de volgende keer hard nodig zal hebben.