Rotterdam

O brother where art thou? Die van mij woont in Rotterdam. Ik was gisteren bij hem op bezoek. Als ik mijn familie bezoek, doe ik dat meestal in clusters. Cluster Rotterdam bestaat uit mijn zus B. en mijn broer E. Als ik dan nog tijd over heb, dan loop ik ook nog eventjes langs vriendin M. die bij mijn zus om de hoek woont. Daarnaast is er nog een cluster Barendrecht, waar zo ongeveer de rest van de familie in zit.
Bezoek aan familie is leuk, maar hoeft wat mij betreft ook geen hele dag te duren. Daarom is het slim om ze clustergewijs af te werken, zodat je in de tijd die je daar bent, weer op de hoogte bent van huizen die gekocht, scholen die bezocht en kinderen die gebaard gaan worden, zonder dat je je stierlijk gaat vervelen. Niet dat mijn familie zo saai is, maar waarschijnlijk heb ik wat dit soort dingen betreft een latente ADHD en kan ik er mijn aandacht niet langer dan een paar uur op gericht houden.
Ander voordeel van dit soort clusterbezoekjes is dat je neefjes en nichtjes je gezicht een beetje leren kennen. “Oom Ary, wie is dat dan?”, werd er voor mijn komst namelijk gefluisterd en dat is een teken dat je misschien toch wat vaker langs moet komen. Waarschijnlijk was ik al hard op weg om die zonderlinge oom te worden, waar de raarste verhalen over de rondte doen, maar waarvan niemand precies weet hoe hij er uit ziet.
Nadat ik mijn neefjes en nichtjes een voor een had uitgecheckt en als een echte oom vol verbazing had uitgeroepen hoezeer ze gegroeid waren ,ging ik weer tevreden naar huis. Dit cluster hoeft in ieder geval een tijdje niet geclusterd te worden. (Ik beloof trouwens, dat ik na dit stukje het woord “cluster” slecht mondjesmaat zal gebruiken.)