Film update

Toen ik met dit weblog begon dacht ik wekelijks een boek, cd of filmbespreking te doen, maar daar is het eigenlijk nog niet vaak van gekomen. Meestal gaan de stukjes over “me, myself and I”. Om dit navelstaarderig gebeuren eens een keer te doorbreken ga ik het een keertje hebben over de films die "me, myself and I" de laatste tijd gezien heb. Misschien dat ik hiermee een van mijn weblog bezoekers nog een tip aan de hand kan doen. Niets is vervelenders om in de videotheek te staan en niet te weten wat je moet meenemen. Dat merkte ik gisteren nog eens, toen ik opeens de film “Un Long Dimanche des Fiancailles” in de videotheek zag staan. Ik slaakte een kreet van enthousiasme, want naar deze film had ik al een tijdje uitgekeken. Een vrouw die achter me stond en die waarschijnlijk geen idee had wat ze moest huren bewoog zich meteen in mijn richting om te kijken wat voor bijzonders ik ontdekt had en voor ik het wist stond ik schouder aan schouder met haar de hoes van de DVD te bekijken. Vervelend. Ga “Costa” huren of zo.
“Un Long Dimanche des Fiancailles” met Audrey Tautou die ook schitterde in de film Amelie, viel enigszins tegen. De film die gaat over Mathilde die op zoek gaat naar haar geliefde die ergens in een loopgraaf tijdens WOI zoek was geraakt, duurt zeker een uur te lang en het verhaal wil maar niet boeien, terwijl Amelie van dezelfde regisseur zo’n fantastisch meesterwerk was.
Nee, huur dan Sideways van de regisseur Alexander Payne. Dit is de beste film die ik het afgelopen half jaar gezien heb en dat zegt wel wat, want K en ik zijn fervente filmkijkers.
Deze film vertelt het verhaal van de depressieve leraar, mislukt schrijver en wijnkenner Miles, die samen met zijn oude schoolmaat Jack gaat wijnproeven in Nappa valley in California. Jack, die op punt staat om te trouwen, neemt van de gelegenheid gebruik om nog even met zoveel mogelijk vrouwen het bed in te duiken nu het nog kan en wordt zelfs verliefd. Miles ergert zich kapot aan Jack die steeds meer tijd doorbrengt met zijn veroveringen en stort zich dan ook steeds meer op zijn wijnproefactiviteiten die meestal eindigen in totale laveloosheid. Totdat ook hij iemand tegen het lijf loopt, met alle stuntelige gevolgen van dien.
Ik probeer me even te herinneren waarom ik deze film zo goed vond. Waarschijnlijk omdat ik me erg goed kon identificeren met een goedwillende loser als Miles. Zo iemand die zich kan vastbijten in 1 onderwerp (wijn) en daarin ook uitblinkt, maar die op het sociale gebied daarentegen een absolute nitwit is. En het is dan een erg goed gevoel als de loser wint. Daarbij is het een clever script vol met leuke dialogen.
Echt een aanrader dus, net als al de andere films van Alexander Payne (okay,dit begint erg op namedropping te lijken) zoals Election en About Schmidt.
Als je tenslotte een film zoekt die je samen met je flippo kan kijken, dan moet je echt “Lemony Snicket’s: A Story of Unfortunate Events” meenemen. Doet ergens denken aan Harry Potter, maar waar die film mij geregeld gaapaanvallen bezorgde is dit een erg mooi vormgegeven film met onverwachte wendingen. Hij verveelt eigenlijk nooit en Jim Carrey doet het geweldig in de verschillende gedaanten van Uncle Olaf, de boosaardige oom van 3 schatrijke wezen.