8 MM

Afgelopen weekend beleefde ik even een bijzonder moment.
Op de verjaardag van mijn tante W. kreeg elk familielid een DVD overhandigd. Op zich was dit niet zo’n grote verrassing voor mij, want ik wist wat er op stond. In de tot stand koming van deze DVD had ik zelfs nog een rol gespeeld. Mijn rol was dat ik bij mijn moeder en mijn tante had lopen zeuren of ze die oude familiefilmpjes nou eens eindelijk wilden overzetten op DVD. Deze filmpjes, die mijn tante W. van haar eigen tante had ge-erfd, hadden we vroeger al eens een keer willen bekijken, met behulp van een oude 8mm projector. Helaas brandde dit apparaat al na een paar minuten een gat in de film, zodat de pret toen al gauw over was. Daarom gaf ik mijn moeder het adres van een “mannetje” in Amsterdam die de klus wel even kon klaren, zodat we dit soort teleurstellende momenten niet nog eens een keer hoefden mee te maken.
Dus zaten we afgelopen zaterdag met de hele familie voor de tv. Naast mijn onlangs overleden oma, zag ik ook voor het eerst van mijn leven mijn opa op film. Mijn opa, waar ik ook nog eens naar vernoemd ben, is op vrij jonge leeftijd overleden, zodat hij zijn kleinkinderen nooit gezien heeft en wij hem dus ook niet. Bijzonder dus om deze man nu op film te zien. Zo te zien hebben we ook veel gemist. Mijn oma was vroeger al grappig. Ze deed de meest fantastische trucs met haar kunstgebit en drukte ons soms, bij wijze van grap, met ons gezicht in de vla, nadat ze ons had gevraagd had om eens aan de vla te ruiken. Volgens haar was-ie namelijk bedorven. Mijn opa leek op de film niet onder te doen voor mijn oma. Op de film zien we hem provocerend zitten roken naast een bord met de tekst “Gevaar: bosbrand”. Met z’n peuk wijst hij ten overvloede nog even lachend naar het bord. Even verder in de film doet hij nog even een imitatie van een dronkaard en waggelt quasi dronken een bergpaadje af.
Leuk om deze beelden te zien en ook jammer ik eigenlijk nooit van zijn grappen heb kunnen genieten.