Kort

Gisteren belde tante W. op. Zomaar, voor de gezelligheid. W. is een trouwe bezoeker van deze weblog en stelt mijn stukjes erg op prijs. Daarbij had ze ook nog wel even wat feedback. Ze vond mijn stukjes wat aan de lange kant. Daarbij herhaalde ik mezelf ook af en toe. Blijkbaar hebben mijn lezers bij de derde zin van het stukje al min of meer door wat de clou gaat worden en moeten zich dan toch nog door drie alinea’s heen worstelen.
Nu heb ik een zwak voor W. en ik hecht altijd veel waarde aan haar mening. Aan de andere kant vroeg ik me wel even af waarom ik schrijf. Schrijf ik voor mezelf, of schrijf ik voor mijn lezers? Is dit gewoon een creatieve uitlaatklep of wil ik perfecte stukjes schrijven voor mijn lezers? Een ding weet ik wel en dat is dat ik zonder lezers waarschijnlijk geen stukjes zou schrijven. What’s the point?! Daarom houd ik dit stukje lekker kort. Iedereen tevreden?