bijslapen

“Voorslapen”, “slaap inhalen”; allebei verschijnselen die niet echt bestaan. Je moet de slaap op het moment slapen en niet ervoor of erna. Dat realiseer ik me nu, net nadat K. me vanaf haar werk ruw, door een onzintelefoontje, uit mijn R.E.M. slaap heeft getrokken. Ik lag net lekker in het zonnetje op de bank, hard bezig om wat slaap in te halen. Een uurtje daarvoor had Tricky (onze kat) me ook al, door een paar keer hard op de deurklink van de buitendeur te springen, duidelijk gemaakt dat ze het niet eens was met deze irreguliere slaapuren en liet ze me niet met rust totdat ik haar naar buiten had gelaten.
Er zit op dit moment dus niets anders op dan maar op te staan en de restanten van wat eens een geslaagde Oscar avond was, op te gaan ruimen.
De Oscar ging gisteren inderdaad naar ProSieben. Het kanaal dat gisteren onze Oscar avond gered heeft. En hoe! Geen Duitse nasynchronisatie, geen vervelend commentaar en zelfs een geheel, door Duitse handen onberoerde, red carpet show van ABC als voorafje. Hulde dus voor onze duitstalige vrienden. Volgend jaar zullen we ze rijkelijk belonen door weer op dit kanaal af te stemmen.
De Oscar uitreiking zelf was weer een aaneensluiting van interessante en langdradige momenten. Momenten van verontwaardiging (“Wat! Weer een Oscar naar Hilary Swank?) en momenten van ontroering (“Die Jamie Foxx weet tenminste hoe hij een acceptance speech moet houden”).
Verontrustend was wel (en ik vind het erg vervelend om het onderwerp weer aan te snijden) het interview dat Jay Leno afgelopen week had met Chris Rock. In dit gesprek werd duidelijk dat grote groepen Amerikanen die hele Oscar uitreiking niet kijken. Ze vermijden de hele uitzending het liefst. De reden daarvoor is, dat het kijken van de show beschouwd wordt als een homo-aangelegenheid, zoals bij ons het Songfestival. Alleen “women and gay people” kijken hier naar. Ook de reden waarom Chris Rock de boot een paar keer had afgehouden. Hij wil natuurlijk niet geassocieerd worden met de gay community, dat zou z’n carriere alleen maar kunnen schaden.
Vreemd ook dat K. me dat nooit verteld heeft. Zit ik hier jaar in jaar uit samen met haar commentaar te geven op de jurken die de revu passeren, terwijl ik natuurlijk voetbal zou moeten kijken. Wat zal haar familie wel niet van me denken? Zouden ze ooit van het begrip “metrosexueel” hebben gehoord?