dinsdag, april 08, 2008

Miljoen

“I wish I had a million dollars”, verzucht K. nog wel eens na een dag hard werken.
Als de bus van de Bankgiroloterij hier op een dag luid toeterend de straat zou binnen rijden zouden twee van mijn deelpersoonlijkheden, de luiaard en de moralist (ik noem ze Lazy en Grumpy) inderdaad juichend op de stoep staan om Hennie en Gaston binnen te halen. Dolgelukkig dat wij niet tot de winnaars behoren, we doen namelijk helemaal niet mee aan die vervloekte bankloterij. Want wat moet je met een miljoen? Geld is vrijheid, zeggen sommigen. Lazy is het daar niet mee eens. Dat miljoen is te weinig om er een leven lang rente van te trekken, dus laat je het niet op de bank staan. Nee, je gaat er dingen van kopen, zoals een mooier en groter huis. Dat betekent dat je weer moet verhuizen en al die klus ellende weer van voren af aan begint. Al die dozen die opnieuw moeten worden ingepakt, kastjes die weer moeten worden gedemonteerd en opgehangen, muren die voor de zoveelste keer moeten gesausd. Weer moet je als een gek van je werk naar huis fietsen om leveranciers binnen te laten, die ook nog eens betaald willen krijgen op precies die momenten dat je geen geld bij je hebt. Wie zit daar op te wachten? Lazy wordt van het idee alleen al een beetje moe en verdrietig. Wanneer is het nu eens tijd voor een middag in de zon, met een goed boek? Wanneer is die wedloop van steeds beter en steeds meer nu eens gelopen? Hier neemt Grumpy het stokje over, want hebben wij nooit eens een keer genoeg? Grumpy wijst met zijn priemvinger. Is dat niet hét grootste probleem dat we met z’n allen hebben op deze aardkloot? Dat we niet kunnen zeggen: “en nu heb ik genoeg!”. Nee, we moeten groeien, we moeten winst maken en met welk doel? Dat we nóg meer kunnen consumeren dan dat we al doen? De compulsieve neiging van beter, groter en meer leidt ons naar de afgrond. Geniet eens van wat je hebt, van dat mooie tuintje, van die 36 urige werkweek, zonder overwerken.
Dus rijdt de feestelijke stoet van de Bankgiro loterij ons huisje voorbij. Hennie en Gaston kijken nog eens vol medelijden om naar die mafkezen Lazy en Grumpy die stonden te juichen omdat ze niet hadden gewonnen. Daarna dwalen hun ogen af naar die andere twee personen die voor hen op de stoep zitten te kniezen. Greedy en Wasteful. Het was hun dag niet.

6 Comments:

  • Als je 'n miljoen (en we hebben 't hier maar voor 't gemak over euri) wint, kun je maandelijks 'n rente van zo'n vierduizend pietermannen trekken. Zelfs ik kan daarvan rondkomen.

    By Blogger René, at 09 april, 2008  

  • @ René: Hmm, straks maar even langs de sigarenboer voor een lot.

    By Blogger ary, at 09 april, 2008  

  • Mwoah...voor die vierduizend doe ik het ook wel, hoor...al is een ander huisje óók wel voldoende fijn ;-) (we hebben onlangs weer eens een kleine zoektocht gedaan, vooruitlopend op -wederom- nieuwe ontwikkelingen...maar daarvoor is enige financiële buffer op zich wel welkom ;-))

    By Anonymous Anoniem, at 09 april, 2008  

  • Als ik de enveloppen in de brievenbus moet geloven heb ik al gewonnen. Ik onderneem dus ook geen actie, check slechts af en toe m'n bankrekening...

    By Anonymous Anoniem, at 10 april, 2008  

  • Winston en Gaston het is een treurig gebeuren. Er bestaat een fijne documentaire van mensen die grote bedragen wonnen. Een aantal mensen werd een tijd gevolgd, en er was er geeeneen die na een half jaar een vrolijk verhaal had of die een vrolijke aanblik bood.
    Ik besteed dat geld voor lootjes graag aan iets anders.

    By Blogger jack of hearts, at 11 april, 2008  

  • Hennie en Gaston, zijn die niet van de Postcode loterij? Of zijn ze weggekaapt door de bankgiroloterij? of is het allemaal hetzelfde? Ach, ik kan het toch allemaal niet volgen met die loterijen.

    By Anonymous Anoniem, at 12 april, 2008  

Een reactie posten

<< Home


 

 Subscribe in a reader