Droomvla

De werkweek van 4x9 uur, die recentelijk voor mij is ingegaan, bevalt perfect. Dat uurtje eerder uit bed, daar merk je niets van. Zeker niet als je er de avond daarvoor gedisciplineerd een uurtje eerder in gaat. Ook daadwerkelijk in slaap komen, daar had ik de afgelopen week wel een beetje moeite mee, met als gevolg dat ik wat lichter sliep en waarschijnlijk wat bleef hangen in die fase van je slaap waarin je droomt, want ik droomde als Jozef in zijn veelkleurige mantel.
Een ervan, die een wat culinair karakter had, bleef me de hele week bij. In deze nachtvoorstelling was ik druk bezig met het maken van een heerlijk toetje. Ik vulde een groot glas met laagjes vanillevla, gekruimelde cake en aardbeiensaus. Het geheel garneerde ik met iets dat op cruesli of cornflakes leek. Toen ik wakker werd had ik dorst en honger tegelijk. Eigenlijk had ik wel zin in dat toetje.
Afgelopen weekend was ik de droom nog niet vergeten. Ik besloot het toetje maar te maken. Ik moest namelijk even duidelijk krijgen of creativiteit me in dromen werd doorgegeven, net als de artiest Terence Trent d’Arby die ooit beweerde dat Marvin Gaye hem in dromen de mooiste liedjes doorfluisterde.
Bij de eerste hap kon ik concluderen dat, in tegenstelling tot wat Marco Borsato beweert, dromen geen bedrog zijn. Het toetje was héérlijk.
Benieuwd welke recepten ik de komende dagen bij elkaar droom.