woensdag, januari 24, 2007

...van tegenwoordig

Nu ik de veertig ben gepasseerd vind ik dat ik eindelijk de klaag gerechtigde leeftijd heb bereikt. Klagen deed ik al wel, officieel, tegen bedrijven wat me een gratis computer opleverde, maar voor de rest gebeurde het vooral in het geniep. Stiekem zeurde en zanikte ik wat af, maar alleen tegen mensen die enigszins tot mijn eigen leeftijdscategorie behoorden of die al wat ouder waren. Mensen die mijn gejeremieer niet meteen als “on-cool” zouden bestempelen. Tegenover de rest onderdrukte ik deze neiging.
Maar nu ik veertig plus ben en belegen als een stuk Goudse kaas kunnen alle remmen los. Mocht ik nu nageroepen worden met “ouwe lul”, dan hoef ik me niet beledigd te voelen, want helemaal ongelijk hebben ze dan niet meer.
Dus heb ik even een kleine inventarisatie gemaakt van dingen waar ik vanaf nu over wil gaan klagen. Ik kan natuurlijk in het wilde weg zelfstandige naamwoorden uitkiezen en daar de toevoeging “van tegenwoordig” aan vast plakken (de jeugd van tegenwoordig, de treinmachinisten van tegenwoordig, de interim managers van tegenwoordig), maar dan wordt mijn geklaag al gauw niet meer serieus genomen. Daarom heb ik voor de komende weken de categorie “pop-culture” genomen en daar de volgende punten uitgelicht.
Ik spreek schande van:
- Popsterren en actrices die het schattig vinden om dom over te komen. Die zich publiekelijk afvragen wat het verschil tussen kip en tonijn is en die dan triomfantelijk om zich heen kijken: “Kijk eens naar mij, dommer kom je ze niet tegen”.
- Beroemdheden die een nieuwe trend zetten door en masse “per ongeluk” hun geschoren schaamte aan de hele wereld ten toon spreiden en zo het laatste sprankje magie wat er nog aan het sterrendom kleeft in de prullenbak gooien.
- Het verschijnsel "socialite”. Nu hoef je, behalve rijke ouders te hebben, officieel niets meer te kunnen om beroemd te worden.
- Realityshows waarin mensen zeggen hun relatie te willen testen, maar ondertussen gewoon vreemd willen gaan en als die relatie vervolgens op de klippen loopt krokodille tranen huilen.
- Realityshows waarin rijke mensen bij arme mensen worden gezet en zich vervolgens superieur en verwend gedragen, terwijl ze hun hele leven nog geen klap hebben uitgevoerd. (Survival of the richest)
- Mensen die dan over zo’n show gaan klagen en er ondertussen toch naar kijken, alleen al omdat het zo leuk is om je daar aan te ergeren (ik beken)

8 Comments:

  • En van dacht je van serieuze Nederlandse journaals die aandacht besteden aan reality shows (Celebrity big brother in de UK, vanwege het racisme incident). Toch vind ik het ook allemaal wel fascinerend. Alhoewel...er zijn grenzen, die 'oeps slipje vergeten'-foto's hoef ik ook niet te zien.

    By Anonymous Anoniem, at 24 januari, 2007  

  • Het klagen over deze zaken levert je geen punten op. Beter kun je klagen dat het vroeger allemaal beter was en dat je de gulden terug wilt, dat soort dingen ... met het klagen over jeugdige zaken neem ik je helemaal niet meer serieus.

    By Anonymous Anoniem, at 24 januari, 2007  

  • Veertigers klagen niet, Ary. Veertigers gebruiken hun levenswijsheid om met inachtneming van voldoende afstand de hedendaagse fenomenen te voorzien van opbouwende kritiek waar toekomstige generaties hun voordeel mee kunnen doen.

    By Anonymous Anoniem, at 25 januari, 2007  

  • Nu je de veertig gepasseerd bent, geef je je eigenlijk gewoon over aan datgene wat je nou altijd al hebt gewild, maar nooit durfde. Sommigen noemen dat een midlife crisis, maar het is gewoon moed. Hulde.

    (Ik ben nog geen veertig, dus heb nog niet voldoende moed verzameld om te klagen over dit stukje...)

    By Anonymous Anoniem, at 25 januari, 2007  

  • Nou, eentje dan, als duit in het zakje doende mede veertiger: De 'krant' Metro die meent HBO-ers als voornaamste doelgroep te hebben. Gezien de doorgaans deplorabele algemene ontwikkeling van de meesten uit die groep geen wonder. Die willen op de voorpagina een kopje lezen als 'Britney Spears kotst toilet onder'.
    De schoolkrant op mijn middelbare school destijds was informatiever én beter geschreven.
    Robert van der Dunk (cultuurfilosoof) schreef van de week een stuk in de Volkskrant over het huidige onderwijsniveau dat ertoe leidt dat (zo eindigt hij zijn humorvolle klaagzang) een hele generatie geen idee heeft waar Tunis ligt maar wel dat het drie uur vliegen is.

    By Anonymous Anoniem, at 25 januari, 2007  

  • Het valt mij wel op dat veel mensen mee kunnen praten over de de -hoe dichterlijk verzonnen- 'geschoren schaamte'...
    Stiekem tóch kijken dan he ? Zeg nou zelf dat ik de foto's veelal van ranzig slechte kwaliteit vind. 'Pole-position' krijg je niet vaak lekker in beeld...

    (ook ik klaag graag als bija veertiger)

    By Blogger Pino-2008, at 26 januari, 2007  

  • ...Ik heb die foto's niet gezien en hoef ze ook niet te zien. BritNIET en BAHris. Non-valeurs van hoog niveau. Volgende stap is dat ze zich laten fotograferen terwijl ze 'by accident, hihihi' de vibrator vergeten zijn er uit te halen. Fijne rolmodellen voor de jeugdige generaties. En inderdaad de antithese van schoonheid en gratie ('gallery of the absurd') Dank je Ary voor je verwijzing hiernaar, net als die persoonlijke internetradio.

    By Anonymous Anoniem, at 26 januari, 2007  

  • jemig, ik ken de helft niet eens
    ben ik nou voorbij oud en gewoon direct bejaard?

    By Blogger Zeppo, at 28 januari, 2007  

Een reactie posten

<< Home


 

 Subscribe in a reader