Regenpak types
Het thema van vandaag was “regenpak”. Tenminste in mijn onbeduidende, doorkabbelende leventje. Het begon vanochtend al toen K. haar oude regenpak terugclaimde. Een mooi lichtgewicht setje dat ik al enige tijd naar volle tevredenheid afdroeg. Ik was in de veronderstelling dat zij dezelfde gevoelens koesterde voor haar tweede Nederlandse regenpak, maar die ochtend had ze besloten dat ze die niet meer leuk vond. De broek was altijd al wat te krap geweest en daar was ze nu zat van. Ik besloot dat ik er ook genoeg van had om iemands tweedehands regenkleding te dragen en ik peinsde er al helemaal niet over om nu haar knalrode, te krappe regenbroek aan te trekken, alleen omdat zij daar zat van was. Het was tijd voor mijn eigen pak. Ooit had ik een op de groei gekochte Agu, maat: extra large. Veel te groot, maar hij was gigantisch afgeprijsd, dus ik nam het voor lief dat ik de broek tot aan mijn kin moest optrekken en tegelijkertijd de binnenkant van de broekspijpen met mijn hakken kapot liep.
Dit keer zou ik me wat minder laten leiden door mijn overdreven zuinigheid en kocht weer een Agu bij dezelfde fietswinkel. Alweer kreeg ik 50 procent kassakorting, maar dit keer op een jas en een broek in de juiste maat. Het enige wat er op aan te merken viel was dat de twee kledingstukken geen setje vormden. De jas was donker en de broek had een lichte kleur. “Is toch prima?”, zei Nakker toen ik later weer terugkeerde op mijn werk. “Juist leuk een verschillende jas en broek. Anders ben je straks echt zo’n regenpak type.”
Regenpak types? Bestonden die dan? Daar had ik nou nog nooit van gehoord. “Ja, je weet wel”, zei Nakker: “van die types met bij elkaar passende jas en broek”. Het klonk niet echt cool en die regenpaktypes waren vast net zo erg als het schuim der aarde dat in een trainingspak over de camping loopt. Dus met het aanschaffen van niet bij elkaar passende kledingstukken was ik ternauwernood ontsnapt aan de toorn van de modepolitie en de eeuwige spot van niet regenpakdragend Nederland, waarvan ik stiekem hoopte dat ze met paraplu en al van het Kerkbruggetje zouden waaien.
Dit keer zou ik me wat minder laten leiden door mijn overdreven zuinigheid en kocht weer een Agu bij dezelfde fietswinkel. Alweer kreeg ik 50 procent kassakorting, maar dit keer op een jas en een broek in de juiste maat. Het enige wat er op aan te merken viel was dat de twee kledingstukken geen setje vormden. De jas was donker en de broek had een lichte kleur. “Is toch prima?”, zei Nakker toen ik later weer terugkeerde op mijn werk. “Juist leuk een verschillende jas en broek. Anders ben je straks echt zo’n regenpak type.”
Regenpak types? Bestonden die dan? Daar had ik nou nog nooit van gehoord. “Ja, je weet wel”, zei Nakker: “van die types met bij elkaar passende jas en broek”. Het klonk niet echt cool en die regenpaktypes waren vast net zo erg als het schuim der aarde dat in een trainingspak over de camping loopt. Dus met het aanschaffen van niet bij elkaar passende kledingstukken was ik ternauwernood ontsnapt aan de toorn van de modepolitie en de eeuwige spot van niet regenpakdragend Nederland, waarvan ik stiekem hoopte dat ze met paraplu en al van het Kerkbruggetje zouden waaien.
12 Comments:
Soms zie je van die stellen die dezelfde jassen hebben door de stad lopen (of ergens in Frankrijk, Nederlanders allert). Vreselijk.
By Anoniem, at 11 januari, 2007
mmm ik pas voor het zijn van een regenpaktype.. Ik doe nog maar gewoon stoer zonder regenpak.. want stel je voor dat ik dan een bekende tegenkom.. haha...
Nee, ik woon te dicht bij het werk .. tegen de tijd dat ik mijn regenpak aan zou hebben, zou ik al lang aan de koffie kunnen zitten op de afdeling.. Maar geniet jij fijn van je nieuwe regenpak! Ik ben benieuwd hoe je morgenochtend binnenkomt ermee!
By Anoniem, at 11 januari, 2007
Haha, wat kun je toch heerlijke logjes schrijven over alledaagse dingen. Ook ik woon ontzettend dicht bij mijn werk, maar weet inmiddels dat je ook in vijf minuten zeiknat kan worden. Dus een broek doe ik wel aan als het regent. Ellendige rotdingen, ze zijn altijd te groot of te klein.
Jouw K. is trouwens wel goed geïntegreerd, misschien is het een idee om een foto van jullie in regenkleding naar de IND sturen ;-)!
By Anoniem, at 11 januari, 2007
@She: Shit, de envelop is net weg. Dat had vast wel gegolden als bewijs voor een "duurzame relatie" ;-)
By ary, at 11 januari, 2007
Liever nat dan een regenpak... ;-)
By Anoniem, at 12 januari, 2007
Ha! Ik ben ook al geen regenpaktype..gelukkig maar, pfoe zeg, om de hoon van Ary op je hals te halen ;-)
(Waarbij ik eerlijk moet zeggen, dat ik inderdaad alleen maar niet-bijpassende onderdelen van regenpakken heb...in onbestemde maten...zelfs de jongens doen geen moeite meer om een setje te destilleren uit deze puinhoop...dan maar liever nat!)
By Anoniem, at 12 januari, 2007
Het vervelende van regenpakken vind ik dat zodra je ze aan doet het stopt met regenen, en als je ze weer uit.... ja, je raadt het.
By Anoniem, at 12 januari, 2007
Natte regenpakken in de bus meuren..
By Pino-2008, at 12 januari, 2007
pak altijd de auto. nergens last van.
By Anoniem, at 15 januari, 2007
...hm...behalve dan van wat ongewenste groei, hier en daar, gitaarman? Ary heeft wèl een bijpassend sportief figuur ;-)
By Anoniem, at 15 januari, 2007
...alhoewel...sommige auto's vragen op den duur ook wel om sportiece actie (duwen), zeker wanneer het om auto's gaat, waarvan de onderdelen slechts met héél veel moeite te krijgen zijn. Zo'n auto is dan weer een aanrader, maar te blieven boven het regenpak, danwel het fietsen in de regen?
(Makkelijk geouwehoer van mij, dat wel...ik ben een mooi-weerfietser...met regen staat daar trouw te wachten het zeer betrouwbaar blik ;-)
By Anoniem, at 15 januari, 2007
oh welk 1 wanhoop zo'n regenpak, maar dat was toen ik nog naar school ging en er welgeteld drie kleuren waren, donkergrijs, donkerblauw en zwart... en daar zweette je zo hard in dat je hem net zo goed niet aan kon doen...en dat de muts altijd helemaal akelig deed...ik heb er geloof ik jaaaaaaaren geleden eens een logje aan gewijdt...ja het zit diep, heel diep :-)
By Paola, at 18 januari, 2007
Een reactie posten
<< Home