Stokje

Auw!! Gloeiende, gloeiende, wat krijg ik nu weer tegen mijn achterhoofd gegooid?!
Het is een stokje. Wie gooide dat ding? Ah, zij , of zij. Schijnt dat ze een gespleten persoonlijkheid heeft.
Vijf dingen die niemand van je weet? Dat lijkt me een erg moeilijke opdracht. Laten we 5 dingen noemen die mijn lezers uit blogland (misschien) nog niet van me weten. Met een slag om de arm natuurlijk, want ik ben per slot van rekening net 40 geworden, dus misschien ben ik vergeten dat ik er al eens een stukje over geschreven heb.

1: Ik kon vroeger erg goed Donald Duck nadoen. Een kunstje waar mijn beste vriend jaloers op was. Dat hoorde ik dan weer via zijn moeder. Een paar weken later kwam ze met het goede nieuws dat “beste vriend” nu ook een kunstje kon. Iets ingewikkelds met een dikke ader op de rug van zijn hand. Die kon hij een halve centimeter naar links verplaatsen en het duurde wel drie seconden voordat het ding weer met een schokje terug op z’n plaats schoot. Ik vond mijn Donald Duck imitatie interessanter.

2: Ik slaagde er als zesjarig jongetje in om de eerste twee klassen van de lagere school er in 1 jaar doorheen te jassen. Kwade tongen beweerden dat dat ook niet zo vreemd was, aangezien mijn vader onderwijzer was op dezelfde school. Of dat geholpen heeft weet ik natuurlijk niet, maar feit is dat ik op de kleuterschool de klas voorlas uit “Allemaal katjes”, van WG van der Hulst

3: Daarna ging het jaren goed, tot aan de Sociale Academie. Daar bleef ik twee keer zitten op mijn “vorming” met als dieptepunt mijn stage die ik volgde bij een kindertehuis. Mijn persoonlijke begeleider vond mij een groen gereformeerd jongetje dat nog niet helemaal droog achter de oren was en zeker niet in staat om iets te kunnen betekenen voor de volwassen problemen van de pubers daar. Misschien had hij gelijk, ik sloeg in ieder geval dicht bij een van de vele vreemde begeleidingsgesprekken waarin hij me vroeg: “Ary, masturbeer je wel eens?”. (Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die technieken me hadden kunnen helpen bij het volbrengen van de stage)

4: Drie maanden lang had ik verkering met H. Ze was nogal vrij in de omgang met de andere sekse, om maar eens een politiek correcte term te gebruiken, iets dat had geresulteerd in een mooi koffiekleurig kindje. Ik was haar poging om eens een keer met een gereformeerd-achtige jongen bij haar ouders aan te komen. (mijn kerkgang was toen al niet meer wat het geweest was) Drie maanden lang was ik surrogaat vader in een relatie die tot mislukken gedoemd was.

5: Iets langer was mijn carrière als toetsenist in de Lazy Fancy Fool Band. We speelden country-rock a la Neil Young en oefenden wekelijks in een soort schuilkelder in een bos bij Hattem. Na optredens met de band werd ik wel eens aangesproken door wildvreemde meisjes. Een ervaring die ik daarvoor nooit eerder had gehad.
Helaas ging mijn keyboard kapot en kon ik met mijn studiebeurs geen nieuwe bekostigen. Dus verliet ik de band. Jaren later dook onze bassist opeens op Pinkpop als de bassist van the Prodigal Sons.

Okay, Margreet, Bee, Petra, TakieTaak (speciale excuses voor jou) en Roelof, hier komt ie en mocht je er geen zin in hebben, gooi hem dan maar weg. Wel in de biobak he?