Sterre

Mijn kleine broertje, de stille Willie van de familie, die vroeger worstelde met z'n spraakgebrek (zei bijvoorbeeld "bogtongs" in plaats van "wortels")heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een daadkrachtige man van 36 met een aantal kwaliteiten die erg in de smaak vallen bij mijn ouders en de rest van de familie. Ook bij mij trouwens. Zo is hij reuze handig. Toen ik net was verhuisd hielp hij mij bijvoorbeeld uit de brand door in no time mijn internetkabel door de kruipruimte naar mijn computer te leiden, vervolgens monteerde hij een stopcontact in mijn meterkast en hing hij ook nog even de gordijnen op aan een perfect gemonteerde gordijnrail.
Daarbij heeft hij zich in zijn priveleven opgewerkt tot ouderling in zijn kerkelijke gemeente en zorgt hij ook nog eens geregeld voor nageslacht. Iets wat je mij niet zo 1,2,3, ziet doen. Ik heb de techniek zo onderhand wel onder de knie, maar heb in de afgelopen jaren de motivatie niet kunnen vinden om zo'n mini-me op de wereld te zetten. Maar goed, dat maakt ook verder niet uit. De familienaam is inmiddels veilig gesteld (iets wat mijn ouders naar hun zeggen niet echt iets kan schelen) en zijn er door mijn broer en zussen nu al 14 kinderen op de wereld gezet.
De laatste telg aan de familieboom is Sterre. Ze zag maandag na een zware bevalling (iets met een dwarsliggende moederkoek, een verhaal dat ik meteen maar in de kiem smoorde, want: "bah!") het levenslicht.