Vakantiegevoel
Bij bungalowpark “de Roompot” huur je prima huisjes voor een schappelijke bedrag. Tot zover de lof en prijs voor dit vakantiepark. Wat namelijk niet deugt is dat de huisjes, tenminste het type huisje waar we nu in zitten, wat waarschijnlijk de budgetklasse is, te dicht op elkaar zijn gebouwd. Het lijkt wel alsof je bij het meer van Annecy staat, op een te drukke camping, waarbij je te pas en te onpas over de haringen van je buurman struikelt.
De architect van het type NT huisje, dacht dat het wel aardig was om een huis, van het formaat “ ruime villa” te verdelen in vier gelijke delen, waar je dan evenzoveel gezinnetjes in kunt stoppen voor een lang weekend of een midweek. Tegelijkertijd plemp je zoveel mogelijk van dat soort in vieren gehakte villaatjes op een zo klein mogelijk veldje. Klaar is Kees!
Vandaag konden we, na een geslaagd dagje Middelburg gecombineerd met een bezoekje aan het strand, ervaren hoe het is om in een getto te wonen. Niet zomaar een getto, zoals Holtenbroek vroeger was, met een vreemde mix van allochtonen, studenten en wat andere soorten minimumlijders, maar een speciale variant met jonge gezinnetjes en Duitsers. Tussen 6 en 8 uur s’avonds brak hier de hel dus los. Alle bungalowbewoners kwamen met hun kroost terug van het strand en de kinderen, hongerig en moe, zetten het op een krijsen.
Na dat de ergste honger gestild was en het geschreeuw verstomd, begon fase twee van de marteling, het rennen en spelen tussen de huisjes. Kinderen die, als ze goedschiks je aandacht niet konden trekken, door quasi schattig langs je minuscule schuttinkje te kijken, dat maar kwaadschiks probeerden (net zo lang met de frisbee gooien totdat ie bijna een keer in je avondeten belandde). Geen ouder, zelfs geen Duitse die hun kinderen toch volgens het Reinheitsgebot opvoeden, die hun kinderen eventjes op het bestaan van een speeltuin wezen.
Maar goed, “ if you cant beat them, join them”. Dus heb ik, na een verkwikkende douche, maar even mijn trainingsbroek aangetrokken, om dat camping gevoel dan maar een beetje te stimuleren. En wie weet ga ik straks nog even kijken of ik een paar glazen wijn “per ongeluk” van het campingtafeltje van de buren af kan kegelen.
p.s.: Meer vakantiefoto's in het Flickr balkje
De architect van het type NT huisje, dacht dat het wel aardig was om een huis, van het formaat “ ruime villa” te verdelen in vier gelijke delen, waar je dan evenzoveel gezinnetjes in kunt stoppen voor een lang weekend of een midweek. Tegelijkertijd plemp je zoveel mogelijk van dat soort in vieren gehakte villaatjes op een zo klein mogelijk veldje. Klaar is Kees!
Vandaag konden we, na een geslaagd dagje Middelburg gecombineerd met een bezoekje aan het strand, ervaren hoe het is om in een getto te wonen. Niet zomaar een getto, zoals Holtenbroek vroeger was, met een vreemde mix van allochtonen, studenten en wat andere soorten minimumlijders, maar een speciale variant met jonge gezinnetjes en Duitsers. Tussen 6 en 8 uur s’avonds brak hier de hel dus los. Alle bungalowbewoners kwamen met hun kroost terug van het strand en de kinderen, hongerig en moe, zetten het op een krijsen.
Na dat de ergste honger gestild was en het geschreeuw verstomd, begon fase twee van de marteling, het rennen en spelen tussen de huisjes. Kinderen die, als ze goedschiks je aandacht niet konden trekken, door quasi schattig langs je minuscule schuttinkje te kijken, dat maar kwaadschiks probeerden (net zo lang met de frisbee gooien totdat ie bijna een keer in je avondeten belandde). Geen ouder, zelfs geen Duitse die hun kinderen toch volgens het Reinheitsgebot opvoeden, die hun kinderen eventjes op het bestaan van een speeltuin wezen.
Maar goed, “ if you cant beat them, join them”. Dus heb ik, na een verkwikkende douche, maar even mijn trainingsbroek aangetrokken, om dat camping gevoel dan maar een beetje te stimuleren. En wie weet ga ik straks nog even kijken of ik een paar glazen wijn “per ongeluk” van het campingtafeltje van de buren af kan kegelen.
p.s.: Meer vakantiefoto's in het Flickr balkje
7 Comments:
Wat zal je blij zijn als je weer tussen de pompoenen zit!
By Anoniem, at 11 september, 2006
De Roompot klinkt naar een verhoogd cholesterol...
By PS, at 11 september, 2006
't Is in mijn ogen toch een gewone burgerlijke vakantie. Hoewel, zit je in je vakantievilla ook met je dekentje op de bank ?
By Pino-2008, at 12 september, 2006
Hm, ben erg blij met jouw beschrijving..al is het minder leuk voor jezelf ;-)
Ik twijfelde nog tussen een weekje Zeeland boeken...en een weekje Eiland. Dat Zeeland dat doe ik nu wel bij pa en moe op de boerderij aan de Schelde. Alleen maar korenvelden daaromheen...kunnen we in ieder geval rustig tafelen...
By Anoniem, at 12 september, 2006
Maar wel met een minuut of twee op het strand toch? Kijk, da's dan een groot pluspunt voor de Roompot!
By Anoniem, at 12 september, 2006
Zeeland. zegt genoeg.
By Anoniem, at 12 september, 2006
Kinderen? Die horen allang op school te zitten. Ik zou de leerplicht inschakelen.
By Anoniem, at 12 september, 2006
Een reactie posten
<< Home