Ik wil hier eigenlijk wel wonen
De rust, de leegte en de stilte van het Zeeuwse landschap die ons af en toe overviel, als we het Roompot getto verlaten hadden, deden ons meerdere malen verzuchten hoe mooi het zou zijn om hier te wonen. Talloze duinhuisjes kwamen ervoor in aanmerking om door ons gekocht te worden. In de toekomst dan, als we eens een keer niet te maken zouden hebben met de naweeen van een grote aankoop, zoals een laptop of zo.
Maar wat moet je daar doen, als je daar zit, in je huisje in Zoutelande of Vrouwenpolder. Wat voor werk is daar te doen? Op en neer rijden naar de Randstad is geen optie. K. houdt namelijk niet van autorijden en ik zou er al gauw genoeg van krijgen als ik niet gewoon op mijn fiets naar het werk zou kunnen. Verhuizen naar Zeeland blijft dus gewoon een mooie droom. Tenminste tot we de pensioengerechtigde leeftijd bereikt hebben.
Als kind opgroeien in zo’n mooie omgeving lijkt fantastisch. Maar ervaringen van collega B. die opgroeide in de wonderschone omgeving van de Weerribben en vriendin en collega blogger Bee die in datzelfde lege landschap van Zeeland opgroeide, doen vermoeden dat dat toch niet altijd meevalt. B. bekeerde zich tot Rockchick, verfde haar haar zwart en verhuisde vervolgens naar het mondaine Zwolle en Bee trouwde lekker vroeg, zodat ze uiteindelijk ook kon verkassen. Zelf woonde ik tot mijn tiende in Zeeuws Vlaanderen en ging daar vroeg genoeg weg om er geen hekel aan te krijgen. Ben benieuwd wat er gebeurd zou zijn als ik daar tot mijn vijfentwintigste zou zijn gebleven. Wat is daar, in Axel en de rest van Zeeland namelijk te doen voor nieuwsgierige adolescenten, met een hang naar creativiteit? Ik had me kunnen opgeven voor het amateurtoneel, had me kunnen opsluiten op mijn zolderkamer om naar moeilijke muziek te luisteren en depressieve gedichten te schrijven.
Of ik had me op hoogtijdagen in een konijnenpak kunnen hijsen om de kinderen in het dorp te vermaken, zoals deze jongeman die we vandaag tegenkwamen in Colijnsplaat.
Morgen staat ie waarschijnlijk weer haringen te kaken op de visafslag.
Maar wat moet je daar doen, als je daar zit, in je huisje in Zoutelande of Vrouwenpolder. Wat voor werk is daar te doen? Op en neer rijden naar de Randstad is geen optie. K. houdt namelijk niet van autorijden en ik zou er al gauw genoeg van krijgen als ik niet gewoon op mijn fiets naar het werk zou kunnen. Verhuizen naar Zeeland blijft dus gewoon een mooie droom. Tenminste tot we de pensioengerechtigde leeftijd bereikt hebben.
Als kind opgroeien in zo’n mooie omgeving lijkt fantastisch. Maar ervaringen van collega B. die opgroeide in de wonderschone omgeving van de Weerribben en vriendin en collega blogger Bee die in datzelfde lege landschap van Zeeland opgroeide, doen vermoeden dat dat toch niet altijd meevalt. B. bekeerde zich tot Rockchick, verfde haar haar zwart en verhuisde vervolgens naar het mondaine Zwolle en Bee trouwde lekker vroeg, zodat ze uiteindelijk ook kon verkassen. Zelf woonde ik tot mijn tiende in Zeeuws Vlaanderen en ging daar vroeg genoeg weg om er geen hekel aan te krijgen. Ben benieuwd wat er gebeurd zou zijn als ik daar tot mijn vijfentwintigste zou zijn gebleven. Wat is daar, in Axel en de rest van Zeeland namelijk te doen voor nieuwsgierige adolescenten, met een hang naar creativiteit? Ik had me kunnen opgeven voor het amateurtoneel, had me kunnen opsluiten op mijn zolderkamer om naar moeilijke muziek te luisteren en depressieve gedichten te schrijven.
Of ik had me op hoogtijdagen in een konijnenpak kunnen hijsen om de kinderen in het dorp te vermaken, zoals deze jongeman die we vandaag tegenkwamen in Colijnsplaat.
Morgen staat ie waarschijnlijk weer haringen te kaken op de visafslag.
8 Comments:
Tot je vijftigste lekker in de stad wonen en daarna zachtjes naar het platteland opschuiven... Zo zijn mijn lief en ik verknocht aan Drenthe maar blijven nog even het gemak van de bezorgpizza/chinees in een stad waarderen!
By Anoniem, at 13 september, 2006
Dat heb ik elke keer als ik ergens op vakantie ben en het me goed bevalt. Valse vakantie sentimenten.
By Anoniem, at 13 september, 2006
Als ik op vakantie ben zie ik allerlei woonstekkies...
By PS, at 13 september, 2006
Zeeland en vooral Zeeuws Vlaanderen heeft gewoon iets. Zowieso zijn grensgebieden vaak leuk door dubbel normen en smokkeltradities.
By Anoniem, at 13 september, 2006
En broodjes halen in België op zondagmorgen...
Maar verder ben ik meteen weer terug in mijn adolescentie, als ik je zie schrijven over moeilijke muziek en depressieve gedichten. Je moet daar niet zijn tussen je twaalfde en vijfentwintigste...en liever pas weer na je vijftigste terugkeren ;-)
By Anoniem, at 14 september, 2006
Het zal in zeeland wel net zo gaan als hier in Limburg. Arme Spetters...
By Anoniem, at 14 september, 2006
doodgaan. je kan er prachtig doodgaan.
By Anoniem, at 14 september, 2006
Wie weet wie of wat er allemaal onder die duinen ligt...
By Anoniem, at 15 september, 2006
Een reactie posten
<< Home