Shirts overdose 1
K. staat in de winkel. Een winkel in een Amerikaanse mall en niet zomaar een mall, eentje met allemaal outlet stores. Winkels waar spullen van het vorige seizoen voor een schijntje worden verkocht. Ze voelt dezelfde opwinding als vroeger, toen ze als tiener een zomervakantie in de maïsvelden van Iowa gewerkt had en met haar eerste zelfverdiende dollars naar de winkel ging. Lacoste shirts, daar ging ze toen voor. Het waren de tachtiger jaren en het merk met de krokodil was “hot”!
Nu staat ze daar weer, met hetzelfde gevoel. Een ding is veranderd: ze heeft geld. Geld dat ze het afgelopen jaar met bloed, zweet en tranen verdiend heeft en waar ze wel honderd shirts voor kan kopen. In haar hoofd rekent ze de dollars terug in euro’s. Dat shirt dat afgeprijsd is tot 7 dollar is dus eigenlijk maar 5 euro!
Tien dagen later, terug in Zwolle, pakt ze haar koffer uit. “Oh, ik heb ook nog wat shirts voor je meegenomen”. Een voor een haalt ze de shirts tevoorschijn en elk exemplaar pas ik aan en bewonder het voor de spiegel. Na 10 shirt informeer ik maar eens hoeveel shirts ze eigenlijk voor me gekocht heeft. We tellen ze even na en K. verontschuldigd zich ondertussen door te zeggen dat sommige shirts goedkoper waren als je ze per twee kocht.
“Vijfentwintig!”, roep ik vol ongeloof uit als ik de stapel geteld heb.
Zoveel shirts, dat betekent in ieder geval dat ik vier weken lang een schoon shirt aan kan trekken zonder de was te hoeven te doen.
Nu staat ze daar weer, met hetzelfde gevoel. Een ding is veranderd: ze heeft geld. Geld dat ze het afgelopen jaar met bloed, zweet en tranen verdiend heeft en waar ze wel honderd shirts voor kan kopen. In haar hoofd rekent ze de dollars terug in euro’s. Dat shirt dat afgeprijsd is tot 7 dollar is dus eigenlijk maar 5 euro!
Tien dagen later, terug in Zwolle, pakt ze haar koffer uit. “Oh, ik heb ook nog wat shirts voor je meegenomen”. Een voor een haalt ze de shirts tevoorschijn en elk exemplaar pas ik aan en bewonder het voor de spiegel. Na 10 shirt informeer ik maar eens hoeveel shirts ze eigenlijk voor me gekocht heeft. We tellen ze even na en K. verontschuldigd zich ondertussen door te zeggen dat sommige shirts goedkoper waren als je ze per twee kocht.
“Vijfentwintig!”, roep ik vol ongeloof uit als ik de stapel geteld heb.
Zoveel shirts, dat betekent in ieder geval dat ik vier weken lang een schoon shirt aan kan trekken zonder de was te hoeven te doen.
11 Comments:
Dat is mer dit wwer niet erg...
By Anoniem, at 17 juli, 2006
Deze wartaal hierboven moet door de warmte komen...
By Anoniem, at 17 juli, 2006
Dat geld krijg je met het besparen van de waskosten geheid terug.
Hoeveel ondergoed heeft ze meegenomen?
By Anoniem, at 18 juli, 2006
Wauw, 25... Zoveel heb ik er nog nooit gehad.
By Anoniem, at 18 juli, 2006
Zoveel shirts passen hier zelfs niet in de kast (lichte steek van jaloezie)
By Anoniem, at 18 juli, 2006
Haahahhaha
wat een leuk verhaal! Leuk log ook trouwens, kom nog wel eens buurten ;)
By Anoniem, at 18 juli, 2006
Dat wil ik ook!! (En laat er nu een studiereisje voor me in het verschiet liggen, volgend jaar rond deze tijd...)
By Anoniem, at 18 juli, 2006
gij geluksvogel!!
By Paola, at 18 juli, 2006
Geweldig zeg. Zo'n berg van die prachtige shirts. Er zitten er vast tussen die je over 20 jaar tot op de draad versleten hebt en nog niet kwijt wilt.
By Anoniem, at 19 juli, 2006
Wat lief, ze heeft vast veel aan je gedacht dan!
By Anoniem, at 19 juli, 2006
Jeetje! Moest ze niet betalen op het vliegveld wegens een te zware koffer...?
By Anoniem, at 21 juli, 2006
Een reactie posten
<< Home