Klusfun

Vroeger op de lagere school kregen we het vak handenarbeid. Met behulp van hamer en beitel maakten we bijvoorbeeld een leuk houten huisje en van een klomp klei draaiden we een mooie asbak die we in een oven afbakten en vervolgens aan pappa kado deden op vaderdag.
Later werd aan het lesprogramma het vak textiele werkvormen toegevoegd. Met het kleine beetje testosteron in ons jongenslichaampje beseften we ergens wel dat dit niet helemaal in de haak was en dat ons waarschijnlijk een loer gedraaid werd door de lobby van een groepje fanatieke dolle Mina’s, maar manmoedig punnikten we er op los en breiden we met breinaalden zo dik als een tentstok, om het resultaat vervolgens op een geel geverfd plankje te spannen. Het leek zowaar wel kunst!
Natuurlijk is het goed om kinderen creatief te stimuleren, maar ik vraag me toch wel eens af of dit vak niet gewoon vervangen had kunnen worden door het vak: “Klussen”.
Aan breien en punniken kom ik de laatste tijd namelijk niet meer echt toe, maar ik moet wel opdraven als er geklust moet worden en daarbij mis ik vaak de nodige basisvaardigheden. Laatst nog; K. wilde graag een droogmolen in de tuin, zodat ook wij op ons werk zouden kunnen rondlopen met die frisse ozon-achtige geur in onze kleren. Zo gezegd, zo gedaan. Bij de Blokker kochten we voor negenendertigvijfennegentig een fris blauw exemplaar en eenmaal thuis gekomen wilde ik meteen even de houder het gras in rammen.
K., die, in tegenstelling tot mij, altijd de moeite neemt om de gebruiksaanwijzing te lezen verpestte samen met de buurvrouw, die gezellig over de schutting hing, meteen de “timmerfun”. “Die houder moet eerst in beton gestort worden”, beweerden ze eigenwijs. Ik, die ben opgegroeid met 4 zussen, nam me voor om niet te zwichten voor deze groepsdruk van de andere sekse, sloeg de naar de maffia riekende opmerking in de wind en hamerde rustig door.
Helaas hing de droogmolen dezelfde avond, na het ophangen van twee spijkerbroeken, al meteen op half zeven. Ik twijfelde nog even of ik zou adviseren de was symmetrisch op te hangen zodat de molen niet meer zo vervelend naar een kant over zou hellen, maar dat zou mijn onkunde op klusgebied waarschijnlijk alleen maar benadrukken.
Teleurgesteld bedacht ik me dat deze afgang me bespaard had kunnen worden als ik, in plaats van op de lagere school de kruissteek te oefenen me had kunnen bezig houden met de beginselen van het klussen. Les 1: hoe installeer ik een droogmolen.
Nu hoor ik in de verte iemand roepen dat ik ook gewoon kan beginnen met gebruiksaanwijzingen te lezen, maar die negeer ik gewoon. Ooit een man ontmoet die een gebruiksaanwijzing leest? Zie je nou wel!