Morieljes

Gisteren zaten K. en ik met de “Allerhande” op onze schoot ideeën op te doen voor het kerstmaal. Eenvoudig was dat niet. K. houdt namelijk niet van vis. Ze probeert het af en toe, maar moet dan altijd weer concluderen dat ze niet van vis houdt die “naar vis ruikt”. Bijna elke vis ruikt naar zichzelf, behalve verse tonijn.(volgens K. dan). Daarvoor wordt er dus af en toe nog een uitzondering gemaakt.
Mocht er dus ooit nog eens een keer reukloze vis uitgevonden worden, dan wordt het uitkiezen van een recept voor het kerstmenu een stuk makkelijker. Dan valt tenminste niet meteen de helft af.
Na enig over en weer gekibbel, kozen we onder anderen voor de lintpasta met roomsaus en morieljes. De morielje is waarschijnlijk een vrij zeldzame paddestoel, die net als truffels door getrainde varkens opgespoord moet worden, want bij het aanschaffen van een doosje van deze gedroogde paddo’s gaf het kassa schermpje € 8,90 aan!
We hadden dus net het paddestoelen equivalent van goud gekocht. Met elke hap pasta glijdt er straks een euro aan kerstvoedsel door mijn slokdarm.
Dat moet dus wel erg lekkere pasta worden!