Eetdag

Op de Sociale Academie hadden we vakken als Filosofie, Sociologie en Godsdienst waarin er ingewikkelde vraagstukken werden behandeld als: “Waarom zijn we hier?”, “Waar gaan we naar toe?” en “Wat voor zin heeft het allemaal?”
Echt belangrijke dingen werden overgeslagen. Zoals de vraag waarom alles dat lekker is zo slecht voor je is. Welk sadistisch plan steekt daarachter? Waarom leidt het ongelimiteerd tot je nemen van vet en suiker tot het dichtslibben van je bloedvaten en uiteindelijk tot een wisse dood? Het zou helemaal anders moeten werken. Slechte dingen zouden bitter moeten smaken, of naar poep of zo. Inplaats daarvan ruikt een in het vet gebakken oliebol naar de hemel compleet met 70 gewillige maagden.
Het is alsof we voortdurend worden getest. Alsof de boom der kennis van goed en kwaad nog steeds in ons midden is, alleen nu in de vorm van een overheerlijke kroket, of een Pizza Pepperoni.
Nu K. en ik de 30 reeds ruimschoots zijn gepasseerd, kunnen we ons niet meer veroorloven om zomaar alles te eten, zonder het eerst kritisch beoordeeld te hebben. Tenminste, als we er uiteindelijk niet uit willen zien als Jabba de Hut.
Dus zijn de verzadigde vetten taboe. Evenals voedsel waar de zemelen zijn uitgehaald, zoals witbrood bijvoorbeeld. We eten gezond; veel groenten en fruit en alles met mate.
Toch is het verlangen naar vet en suiker daarmee niet weg. Deze hebben we moeten reguleren in speciale eetdagen, die slim worden gekoppeld aan feestdagen zoals mijn verjaardag.
Af en toe is er dus een dag waarop we ons ongelimiteerd tegoed mogen doen aan allerlei slechte dingen.
Afgelopen zaterdag zaten we dus bij snackbar Vork, wat eigenlijk een vreemde naam is voor een tent die zich specialiseert in etenswaren die je bij voorkeur met je handen eet.
Ik vroeg K. wat ze wilde bestellen. K. hoefde niet lang na te denken. “Patatje oorlog” zei ze met een twinkeling van geluk in haar ogen. Ze keek erbij alsof ze het door Johnny Boer zelf geserveerd zou krijgen.
“Doe er ook nog maar twee kroketten bij”, zei ik tegen het meisje achter de balie.