Nee, niet uitstappen!

Eigenlijk is het een rare tijd, zo tijdens de bouwvak, wanneer half Nederland op vakantie is.
Fietsend naar ons werk zijn K. en ik vaak de enigen op straat, wat je het gevoel krijgt dat je de enige in Zwolle bent die nog aan het werk is. Dat is niet helemaal waar natuurlijk. Op m’n werk heb ik het op een vreemde manier zelfs druk, alsof de mensen die er nog zijn stapels achterstallig werk aan het wegwerken zijn.
Verder zijn er overal blikken vakantiekrachten aangetrokken. Bij de Konmar had ik laatst al een caissière in tranen, omdat de kassarol opraakte net toen er iemand tegen haar zat aan te klagen. Bij de Hema was het van hetzelfde laken een pak. Toen ik daar laatst rond de middag een boodschap moest doen, was waarschijnlijk iedereen aan het schaften. Achter de enige kassa die open was, probeerde een vakantiekracht uit alle macht een lange rij klanten weg te werken. Dat ging haar wonderbaarlijk goed af, totdat er iemand kwam die met cadeaubonnen wilde betalen. Dat hadden ze haar nog niet uitgelegd. De paniek sloeg zichtbaar toe. Rood tot achter haar oren probeerde ze de aandacht van haar schaftende collega’s te trekken door op een belletje te drukken. Tevergeefs, niemand die haar hoorde.
Aan de andere kant van de oceaan hebben ze waarschijnlijk hetzelfde probleem. K’s moeder stuurde ons vanochtend deze link link.
Een paar slecht ingewerkte collega’s van haar (ze werkt in de zwakzinnigenzorg) hadden wat bewoners meegenomen naar de kermis. Een van deze bewoners heeft de neiging om meteen uit te stappen als een ritje is afgelopen. Of het een treintje is, of een reuzenrad dat halverwege de rit stilstaat om andere passagiers in te laten stappen maakt dan voor zo iemand niet uit. Kijk het filmpje maar.