They can put a man on the moon....

…maar ze zijn niet in staat om , uh, bijvoorbeeld een sigaret te maken die niet schadelijk is voor de gezondheid. Deze Amerikaanse uitdrukking (they can put a man on the moon but…en vul dan uw ergernis van de dag in) hoorde ik voor het eerst in mijn favo-sitcom Seinfeld. Ik hoor iemand al roepen; “toch niet weer die Seinfeld he!”. Ik heb slecht nieuws voor deze persoon. Als je dit weblog wil blijven bezoeken dan zal je er helaas genoegen mee moeten nemen dat er regelmatig wordt geciteerd uit deze comedy serie.
Toen mijn ouders afgelopen twee dagen op bezoek waren en mijn vader mij hielp met het ophangen van verschillende lampjes had ik regelmatig zo’n “they can put a man on the moon” moment. Bij elk op te hangen lampje kwamen we wel een of ander vervelend probleem tegen. Dat probleem had dan meestal te maken met het feit dat de gaatjes voor de schroeven in het lampje niet helemaal compattible waren met de gaatjes van het elektrische aansluitpunt in het plafond. Dit vond ik na drie lampjes erg moeilijk te verkroppen. Blijkbaar hebben ze in de lampenwereld nog nooit van het begrip “plug and play”gehoord. Het lijkt mij namelijk zo eenvoudig om als lampenbranche een afspraak te maken over de grootte en de afstand van deze gaatjes. Maar nee hoor, elke lampenboer zet de gaatjes op willekeurige afstand van elkaar, zodat wij aan de gang moeten met een boor en daarna naar de Gamma moeten voor een speciaal schroefje, omdat een normaal formaat schroef niet door hun gaatjes past.
Ze kunnen dus iemand op de maan zetten, maar ze kunnen niet met elkaar afspreken dat die verrekte gaatjes allemaal op 10 centimeter afstand van elkaar gemaakt worden. Onbegrijpelijk! Je zou bijna wensen dat het aansluitpunt in de muur gemaakt zou zijn van hout, zodat je er gewoon op elke gewenste plaats een schroef in kan draaien.
De hele dag martelen met de lampjes sloot ik daarentegen wel af met een beter gevoel over mezelf. Ik vond het, na eerdere overwinningen op mezelf namelijk nogal een zwakke “move” om mijn vader uit te nodigen om mijn lampjes op te hangen, ook al deed hij dat graag. Maar toen ik merkte wat voor capriolen hij moest uithalen om deze lampjes op de juiste plaats te bevestigen besloot ik dat ik niet degene was die zich schuldig moest voelen, maar de mensen die geen fatsoenlijke lamp kunnen fabriceren. Ik heb gezegd!