Koopmoe

Ik ben geen onbekende met “troostkopen”. Het fenomeen van het aanschaffen van willekeurige spullen waardoor je je beter gaat voelen. In tijden van latente depressie en toenemende werkdruk wordt er in dit huishouden regelmatig op teruggevallen. Meestal gaat het om onbeduidende aankopen, zoals tijdschriften of mid-priced cd’s. We zullen hierdoor dus niet in de financiële problemen geraken. Toch merk ik dat ik steeds vaker een soort weerzin krijg tegen het constante consumeren, het verzamelen van goederen die je een maand later al niet meer ziet staan. Onze verzameling van meer dan 1000 cd’s is daar een triest voorbeeld van. Driekwart van deze muziekdragers wordt eigenlijk nooit meer in de cd-speler gedaan.
Toen ik vandaag na mijn werk, samen met K. op zoek ging naar lampjes voor de diverse slaapkamers werd ik weer bevangen door deze consumentenmoeheid. In elke bouwmarkt leken dezelfde lampjes te liggen, waarschijnlijk aangeschaft bij precies dezelfde groothandel. Het getuigde allemaal van zo’n gebrek aan fantasie dat ik me oprecht afvroeg waar het naar toe gaat met deze maatschappij. Straks gaan we met z’n allen naar 1 grote winkel boulevard aan de rand van de stad waar we allemaal dezelfde spullen kopen en zien onze Vinex woningen er allemaal hetzelfde uit.
Argwanend word ik er ook van. Door middel van allerlei pasjes die we bij ons moeten hebben (om de kortingen in ieder geval niet mis te lopen), krijgen deze winkelketens ook nog eens allerlei informatie over ons koopgedrag. Belangrijke input voor dit soort winkels om onze kooplust aan te wakkeren
Ik vermoed ook dat ze in directiekringen een ziek gevoel voor humor hebben. In de Formido folder van deze week las ik dat je met behulp van het Formido-keycord grote kortingen kan krijgen. Deze kortingen krijg je trouwens elke week bij de bouwmarkt, alleen verzinnen ze er elke keer weer een nieuw trucje voor. De ene keer moet je extra vroeg bij de deur staan (de eerste 50 klanten krijgen een gratis kruiwagen!), de week daarna moet je bonnen knippen en uiteindelijk loop je met een belachelijk keycord door de winkel om de broodnodige euro’s te besparen. Volgens mij liggen de creatieve koppen bij deze winkelreuzen af en toe onder de tafel van het lachen. “Wat zullen we volgende week doen: een leuk kortingshoedje, een rode bonusonderbroek?”
Nee, dan is er een veel betere methode om aan nieuwe spullen te komen. Je moet ze gewoon winnen. Deze week won ik met de Nieuwe Revu prijsvraag een prachtig zomerpakket met onder anderen een boek van Frenk van der Linden en een veelbelovende verzamel dance/lounge/jazz c.d. Dat voelt een stuk beter dan vroeg op de avond rondsjokken bij de Tuinland.