Mest

Dinsdag 28 Juni, de dag waarop mijn broertje jarig is (ik zeg nog steeds “broertje”, terwijl de beste man al 34 is), de dag waarop ons nieuwe prinsesje de naam krijgt van een goedkope middenklasser (is er niet een Opel Alexia? Ik heb niet zoveel verstand van auto’s) en de dag waarop ik voor het eerst mijn tuin bemest. Mijn handen hebben op dit moment dezelfde geur als het eind van de Klooienberglaan, waar een opslagbedrijf voor kunstmestkorrels gevestigd is. Wassen met zeep bleek niet helemaal afdoende, want zelfs nu ik dit stukje zit te typen heb ik nog last van de weeïge geur van het goedje.
Voor diegenen die het “succesverhaal” van de aanleg van mijn tuin hebben gevolgd en onder de indruk zijn geraakt van de strijd die ik met mezelf heb moeten voeren om dit project tot een goed einde te brengen heb ik enigszins slecht nieuws. Het gras is namelijk nogal geel geworden. Dit is een proces wat geleidelijk plaatsvond. Eerst ontstond er een gele plek net links naast het terrasje, waar Tricky altijd ligt te slapen als wij naar ons werk gaan. Later ontstonden er meer lichte plekken. Ik vroeg me al af of de kat misschien meerdere ligplaatsen had. Toen ik afgelopen zondag eindelijk eens een keer het veel te lange gras ging maaien ging het verder bergafwaarts. Aan het eind van deze zonnige dag begon ons stukje groen verdacht veel op een dorre toendra te lijken.
Het vreemde was dat het gras van de buren er veel beter bij lag. Nu is het gras natuurlijk altijd beter aan de andere kant, maar ik kon het toch niet laten om onze iets te zware buurman te vragen of hij nog wat goeie grastips had.
“Nou”, zei hij, “je kunt eens beginnen om niet meer in de volle zon je gras te gaan maaien. Ik heb er gisteren nog over getwijfeld of ik het tegen je zou zeggen, maar maaien terwijl de zon schijnt is geen goed idee”. “Leuk dat je daar nu mee komt”, dacht ik, maar luisterde verder naar de rest van zijn tips die inhielden dat ik minstens 3 keer per jaar mijn gras moet bemesten, dat ik kalk moet strooien over mijn gazon en dat ik het gras kort moet houden. Dat betekent dat ik misschien wel twee keer in de week moet maaien. Iets dat waarschijnlijk de grootste opgave gaat worden met mijn luie inslag. Ik begrijp opeens de buurvrouw wat beter. Haar volbetegelde tuin mag er dan wel spuuglelijk uit zien, ze heeft in ieder geval geen gazon dat ze twee keer per week moet kortwieken.