Groeten uit Oberhausen

Wat moet je doen om je vrouw gelukkig te houden? Je kunt haar altijd haar zin geven. Maar daar zullen weinigen toe bereid zijn. Ik ook niet. Wat dan overblijft is om regelmatig met haar te gaan shoppen.
Gisteren ben ik met K. naar Oberhausen gereden om te gaan shoppen in het kwadraat. In Oberhausen hebben ze een gigantische mall gebouwd. Niet zo’n lullig winkelcentrumpje als bijvoorbeeld Hoog Catharijne of Zuidplein, maar een mega tempel voor de commercie, de Centro. Als je bij Oberhausen de borden Centro volgt, kom je er vanzelf. Je wordt naar een terrein geleid waar talloze gebouwen staan met het woord Centro er op. Als je door de bomen het bos bijna niet meer ziet en je jezelf afvraagt waar ze het winkelcentrum eigenlijk verstopt hebben doemt er achter een stel parkeergarages een groot opgepoetst gebouw op. Je weet al meteen dat je hier een hoop geld gaat kwijtraken.
Eigenlijk heb ik het niet zo op dit soort overdreven commercie die je tot vermoeiens toe aanspoort tot het consumeren van dingen die je niet nodig hebt. Maar K. was blij en ik ook, voornamelijk om het feit dat zij blij was en dat ik nu in ieder geval op mijn werk kon vertellen dat ik niet de hele vakantie op de bank had gelegen.
K. werd nog blijer toen ze, bij het naar binnen treden, meteen een Starbucks ontdekte. Starbucks is de Mc Donalds van de koffiehuizen en maken ingewikkelde melanges en spannende koffieshakes. In San Francisco was de “iced venti non fat mocha” onderdeel van K’s ontbijt en iets wat ze hier in Nederland altijd erg gemist had. Ik nam zelf een emmer caramel frappuchino met slagroom, waar genoeg suiker in zat om me een hele maand langs winkels te laten rennen. “Leuk hè, zo’n shoppingmall” zei K. toen we na een uurtje winkelen even op adem kwamen in de vreetkuil die ze daar “food-court” noemen. “Hebben ze in Nederland niet”, wreef ze me nog even in. Gelukkig niet, dacht ik even. Als je zoiets in Zwolle zou neerzetten, zou de hele middenstand uit de stad verdwijnen en dat zou zeker ten koste gaan van de sfeer. Maar aan de andere kant is zo’n mall ook wel verrekte makkelijk. Je kunt er gratis parkeren en je hebt alle winkels lekker dicht bij elkaar. In dit geval is Oberhausen ook best dicht bij. Of je nu naar Amsterdam toe gaat en daar 15 euro aan parkeerkosten betaalt of je gaat naar Oberhausen. De keuze lijkt dan gauw gemaakt.
Volgeconsumeerd liepen we 6 uur later terug naar de auto. Tijd om naar het Centro Pretpark te gaan, of om het Centro Sea Life Aquarium te bezoeken hadden we niet meer. Ik was wel even uitgeCentroot.