Shirts Overdose 5 & 6

Alsof ik de was weer moet doen met behulp van mijn allereerste wasmachine, een zogenaamde miniwash. In dit kreng, waar ik toen overigens heel blij mee was, pasten hoogstens twee spijkerbroeken per wasbeurt. Vervolgens moest je de was nog even droog draaien met een aparte centrifuge die het vrijgekomen water door een pijpje afvoerde, waar je dan weer een afwasteiltje onder moest zetten omdat anders de vloer helemaal blank kwam te staan.
Of alsof ik weer moet stofzuigen met mijn allereerste stofzuiger. Een apparaat zonder slang, dat uit een stuk bestond en op een python leek die net een jong varkentje had opgeslokt. Het ding beschikte over een stofreservoir dat je handmatig in een vuilniszak op het balkon moest uitkloppen waarbij zulke grote stofwolken vrijkwamen dat het leek alsof je ter plaatse een stelletje oude binnenbanden liep te verbranden.
Of alsof ik weer moet kijken naar onze allereerste kleurentelevisie, destijds aangeschaft door mijn trouwe huisgenoot Lebrat. Je kent het type t.v. wel; eentje waar je af en toe een klap op moest geven om hem weer te resetten naar een kleurenschakering die iets minder roze of groen aandeed. Een televisie van voor het tijdperk van de afstandsbediening, toen je nog echt naar de televisie toe moest lopen om hem op een andere zender te zetten.
Zo voel ik me, nu onze computer is opgehaald om gerepareerd te worden. Om toch nog te kunnen internetten hebben we mijn allereerste computer maar weer van zolder gehaald. Het apparaat, een Highscreen, met knoppen (waaronder een zogenaamde Ecoknop) waarvan ik jaren na dato nog niet weet waar ze voor dienen, doet het nog steeds, zij het een stuk langzamer. Het is alsof je een vijfenzestig plusser weer uit het bejaardentehuis haalt om weer eens een weekje als beurshandelaar te werken. Of alsof je een ambtenaar van het ministerie van Verkeer en Waterstaat opeens een weekje laat meedraaien in de keuken van het sterrenrestaurant van Jonnie Boer.
Met veel geduld surf ik dus over het internet, op zoek naar geschikte plaatjes voor mijn stukjes. Gelukkig heeft K. een loophole ontdekt, waardoor we toch onze eigen foto’s kunnen downloaden, ondanks het feit dat deze computer niet beschikt over een fatsoenlijke USB poort.
Haar werkcomputer heeft die namelijk wel. Zo kon ze vandaag weer twee fotootjes downloaden van mijn nieuwe shirts en kan ik, ondanks de prehistorische computer die we nu moeten gebruiken, toch weer shirtjes laten zien.
Bij deze!