Levensloop

Een van de bijkomstigheden van het bijhouden van een weblog is dat je een soort overzicht krijgt van de dingen die je doet en die je bezighouden in het leven. Of dat nou een voor of een nadeel is, daar ben ik nog niet over uit. Maar het terugbladeren in je eigen log is zeker een eye-opener. Zo lijk ik in een soort levensloop te zijn terecht gekomen en dan bedoel ik niet een “levensloop” zoals in het woord “levensloopregeling”, maar eentje uitgesproken als “levensloep”, op z’n engels dus. Die “loop” is een soort lus waarin ik onbewust rondjes in blijf rond draaien en waar ik blijkbaar niet zomaar spontaan uitkom.
Zo liep ik op Koninginnedag 2005 met frisse tegenzin rond in een tuincentrum luisterend naar de naam die ik met moeite over mijn lippen krijg: “Tuinland”. De naam hengelt naar hetzelfde gevoel dat een kind krijgt als hij hoort dat z’n ouders hem de volgende dag meenemen naar een pretpark als Disneyland, of Bobbejaanland. Maar eigenlijk was het eerlijker geweest als je de naam van dit tuincentrum zou associeren met iets vervelends zoals “Tuinhel”, “Tuinfuik” of gewoon “Rita Verdonk”.
Een jaar later op bijna dezelfde datum doe ik precies hetzelfde. Mijn chagrijn verbijtend loop ik weer tussen de perkplantjes bij Tuinland. Het vreemde is dat K. bij een tripje naar dit tuincentrum totaal anders ervaart. Een bezoek aan dit groenrijk staat al jaren in haar top tien van favoriete uitjes en bij het horen van de naam “Tuinland” krijgt ze lichtjes in haar ogen.
Dus ontkom ik er niet aan en moet ik op zaterdag tot twee keer naar toe deze plantenwinkel. Twee winkelwagens worden er vol geladen en tientallen euro’s worden er besteed.
Toegegeven, de tuin ziet er weer pico bello uit, maar voor Mei 2007 moet ik misschien toch maar alvast een plan bedenken. Per slot van rekening moet je lering trekken uit je verleden.
Dus noteer ik in mijn agenda: April 2007: “verhuizen naar een flat.”