koninginnegeit

Koninginnedag in Zwolle stelt niet zoveel voor. Zeker niet vergeleken met de koninginnedagviering die ik als kind in Axel (Zeeuws Vlaanderen) gewend was. Weken van te voren keek je daar al naar uit. Op de dag zelf deed je oud Hollandse spelletjes op school en werd je verkleed als zeerover of blauwe druif in een parade het dorp door gereden. Misschien dat ik de spannende dingen hier in Zwolle een beetje over het hoofd zie, maar in de binnenstad is het al jarenlang hetzelfde, namelijk een halfslachtige vrijmarkt en wat activiteiten met padvinders of zo. Verder wordt er elk jaar om een of andere onduidelijke reden een tijdelijke kinderboerderij opgebouwd. Wie dat organiseert en wat er nu eigenlijk de bedoeling is van dat ding (hebben we niet al in elke wijk een vaste kinderboerderij staan? Hier in Stadshagen zelfs een compleet met Lama’s) is me volstrekt onduidelijk. Maar bij gebrek aan beter gingen we toch maar even kijken. “Je moet even naar binnen gaan en zo’n geitje oppakken” zei ik tegen K, die me twijfelend aan keek. “Dat wordt vast een leuke foto”, ging ik verder. “Nee, doe jij het maar”, antwoordde ze terug, bang dat ze was om voor gek te staan. Na enige aarzeling deed ik het hek open, stapte over wat geiten en kinderen heen en pakte het eerste en beste jonge geitje. Het was waarschijnlijk al de drieduizendste keer dat het beestje werd op gepakt en waarschijnlijk sloot het de dag af met een zware migraine. Maar het bezorgde ons het onbetwiste hoogtepunt van deze koninginnedag. Triest eigenlijk.

Voor meer Oranjefoto's: zie Flickr bar