Bel dan

Gisteren was het eigenlijk onze zoveelste niet-getrouwd dag. Voor de zesde keer konden K. en ik vieren dat ze naar Nederland verhuisde en haar comfort zone verliet om die in te ruilen voor een land en een stad waar alles anders was. Niet gek voor iemand die minstens zo neurotisch is als ik en doorgaans allerlei leeuwen en beren op haar levenspad ziet.
Maar goed, in plaats van dit heugelijke feit te vieren moesten we afscheid nemen voor een paar dagen. K. moest op zakenreis en liet mij gisteren alleen achter in de Vinex wijk.
Nu heb ik van mijn zeventiende levensjaar tot mijn drieendertigste voor mezelf gezorgd, dus van alleen zijn weet ik alles af. No biggy dus. Eigenlijk keek ik stiekem wel een beetje uit naar deze 4 dagen. In het zachte bed van een relatie ligt liefde, waardering en intimiteit voor het opscheppen, maar de prijs die je daarvoor betaalt is het compromis. Dus moet je naar huis bellen als je iets later komt, en kan je niet ongegeneerd aan je teennagels lopen plukken als je s’avonds op de bank naar t.v. zit te kijken. In mijn hoofd maakte ik dus een lijstje van dingen die ik deze vier dagen beslist zou doen. Zoals:
1. Een pak rijstepap kopen en elke avond een bakje naar binnen werken. Daarbij niet vergeten om de half gesmolten suikerlaag bovenop de rijstepap regelmatig weer te verversen als ik die er af gegeten heb.
2. Minstens twee c.d.’s van crooner Will Downing te beluisteren. Genieten van het feit dat er niemand in de kamer zit die hierover haar afkeuring duidelijk probeert te maken door middel van kotsgeluiden.
3. Het afvoerputje van het aanrecht in de keuken gewoon vol met troep laten zitten.
4. s’Nachts in slaap vallen met de televisie aan. In het midden van de nacht wakker worden en de televisie weer uit zetten.
Op dit moment lig ik goed op schema. Heb mijn bakje rijstevla net opgegeten en Will Downing kweelt door mijn speakers.
Het enige wat het plezier een beetje verpest is dat ik om de vijf minuten mijn mail check en dat ik steeds bang ben dat ik misschien per ongeluk de telefoon mis.
Belde ze maar even.