Tic

Het is verbazingwekkend hoe half vergeten herinneringen opeens weer tevoorschijn kunnen komen. Als een duveltje in een doosje springen ze vanuit het onderbewuste weer terug naar de tegenwoordigheid van geest. Meestal wordt dit veroorzaakt door iets wat je leest, iets wat je op t.v. ziet, maar ook abstractere dingen zoals geuren en kleuren kunnen maken dat je je iets herinnert waarvan je dacht dat je het al kwijt was.
Zoiets gebeurde toen we vanmiddag naar onze nieuwe favoriete serie “The Soprano’s” keken. Tony Soprano vertelde in deze aflevering aan zijn vrouwelijke therapeut, op wie hij na een paar sessies hopeloos verliefd was geworden, over zijn ouders die deel uitmaakten van een beruchte maffia familie. Volgens Tony was zijn moeder, meer nog dan zijn vader, de echte boef. Ze had af en toe, laten we zeggen, iets teveel temperament. Op een bepaald moment, toen hij met zijn moeder in de keuken stond, werd ze zo kwaad op hem dat ze er mee dreigde om hem een grote vleesvork in zijn ogen te steken.
Op het moment dat ik getuige was van deze scène op t.v. klapte er opeens een luikje open in mijn brein en zag ik mezelf weer als klein jongetje met een vriendje bij hem thuis in de keuken staan. Het vriendje had een tic, om de zoveel seconden draaide hij op een rare manier met zijn ogen naar boven. Dat was vreemd toen ik het voor de eerste keer zag, maar ik was daar ondertussen al helemaal aan gewend geraakt en het viel me eigenlijk niet meer zo op. Maar zijn moeder, die ook in de keuken stond irriteerde zich daar zo aan dat ze boos tegen hem uitviel. “Als je daar niet eens mee ophoud, met dat gedoe met je ogen, dan steek ik ze er nog eens een keer uit!” bitste ze tegen hem. Geschrokken keek ik naar de moeder en vroeg me af of ze daar echt toe in staat zou zijn.
Later ben ik deze jongen nog wel eens tegen gekomen en hij had gelukkig allebei zijn ogen nog. De tic was hij ondertussen kwijt geraakt. Benieuwd of daar, net als bij Tony, nog wat therapie aan te pas is gekomen.

O ja, de prijsvraagt loopt nog tot aanstaande zaterdag. Dus doe nog even mee.