lentedag

Soms baal je een beetje van je werk, vooral op vrijdagmiddag om 3 uur, wanneer er geen eind aan de dag lijkt te komen. Andere dagen ben je vervuld van dankbaarheid dat je deel uit mag maken van het fantastische bedrijf waar je werkt. Vandaag was zo'n dag. De 36 urige werkweek die mijn werkgever hanteert is zo ongeveer de beste uitvinding sinds gesneden brood. Terwijl K. zich op haar werk door een aantal saaie vergaderingen heenworstelt genieg ik van mijn vrije dag en bind de skeelers maar eens een keer onder. De bescheiden 15 graden, die Piet Paulusma en consorten voor vandaag voorspelden lijken een totale misvatting te zijn geweest. Met lange slagen zoef ik over de fietspaden van Stadshagen. Het lijkt wel zomer! Even doorbijten over wat slecht asfalt, maar als ik enkele minuten later langs de IJssel schaats en makkelijk een snelheid van 25 km per uur haal, beleef ik even een euforisch moment. De wind door mijn haren en het geluid van de grutto; er is niets mooier als een warme lentedag.