Benedictus

En? Een beetje tevreden met de nieuwe paus? Misschien kunnen de (ex) katholieken uit mijn lezerskring hier een zinnig antwoord op geven. Voor mij is het oude wijn in een nieuwe zak. Mij maakt het de pis niet lauw en kan het de broek niet bollen. Volgens mij is het gewoon dezelfde conservatieve paus, maar komt hij dit keer uit Duitsland.
Toch ben ik, opgevoed met de protestante soberheid, altijd een beetje jaloers op de katholieken. Naast het feit dat ze zo slim zijn om de biecht uit te vinden (scheelt je een hoop lastige schuldgevoelens) hebben de roomsen mysterie en spektakel. Door de combinatie van deze twee elementen bleef de wisseling van de paus mijn aandacht toch vasthouden. Toen ik, samen met de miljoenen anderen, voor de t.v. naar die dichte balkondeuren zat te kijken, in afwachting van het voorstellen van de nieuwe paus, vroeg ik me toch af wat zich achter die deuren had plaatsgevonden. In principe hoeft het namelijk toch niet zo moeilijk te zijn lijkt me. Al de kardinalen stoppen gewoon een briefje met hun favoriete paus-kandidaat in een omgekeerde mijter. Daarna even tellen en klaar is Pius. Kan in een uurtje gepiept zijn. Toch duurt het conclaaf en de uitverkiezing vaak dagen en al die tijd blijft half Rome zich blindstaren op de schoorsteen.
Het zou me niets verbazen dat zo'n uitverkiezing van talloze vreemde rituelen aan elkaar hangt. De verschillende groepen kardinalen spelen vast een ingewikkeld spel in de Sixtijnse kapel, waarbij Opus Dei in het rood speelt, De Jezuieten in het groen en de Zuid Amerikaanse kardinalen in rasta kleuren. Een spel wat zich moeilijk laat doorgronden, iets Monty Python achtigs, waarbij je slingerend aan wierookverspreiders een bepaald parcours af moet leggen. Op het eind wint dan het team dat voor het eerst witte rook uit de schoorsteen krijgt. Als rivaliserende groep kan je dat dan saboteren door stukjes binnenband in andermans vuur te gooien, waardoor het weer zwart wordt. Daarom was de rook gisteren ook eerst zo twijfelachtig. Het varieerde eerst van donker tot lichtgrijs, totdat Opus Dei eindelijk zoveel andere kardinalen had gevloerd dat ze fatsoenlijke witte rook uit de schoorsteen konden toveren. Het sluitstuk van deze ceremonie is net voordat de balkondeuren opengaan, als de nieuwe paus zijn naam mag uitkiezen. Er zijn namelijk maar een paar goede Paus-namen: Pius, Johannes Paulus, Popie Jopie, veel meer is er niet. Al deze namen zitten in een grote Lingo ballen bak, waarin de winnaar even met zijn handen doorheen mag gaan, om zo de juiste bal te pakken.Benedictus was (ondanks het feit dat zijn naam rijmt op "penis-dikte") zichtbaar blij met zijn keuze, want hij stapte met een winnaarsgebaar het balkon op, alsof zijn club net landskampioen was geworden. Het publiek op het St Pietersplein reageerde op gepaste wijze en scandeerde als een groep opgewonden tyfosi zijn naam: BEE-HEE-ne-DIC-TUS!! (op de wijze van: "MARCO VAN BASTEN!")