Fuck yeah!

Ik was nog niet helemaal uitgepraat over dat ouder worden. Vandaag op mijn werk, realiseerde ik me opeens dat iedereen Snor wel kende, uit oude Donald Ducks en zo, maar dat ik zo ongeveer de enige was die Snor ook daadwerkelijk gedronken heeft. Dat zit dus allemaal niet zo Snor, ik word echt oud. Daarbij merkte ik vandaag ook een beetje dat ikzelf een van die personen wordt waar ik vroeger als kind zo'n hekel aan had. Een beetje zo'n buurman Bolderbast, om een beetje bij het Donald Duck jargon te blijven. Toen van t'zomer bijvoorbeeld een groep kinderen uit onze buurt opeens in onze tuin stond, terwijl we die tuin zorgvuldig hadden afgebakend met schutting om dit soort gespuis buiten te houden, liep ik er wel even naar toe om ze eens vermanend toe te spreken. Dit was dus geen speeltuin, blijf voortaan dus maar even aan de andere kant van de schutting. Ballen die per ongeluk in onze tuin geschoten werden, gooiden we verontwaardigd weer terug. Als kind begreep ik dit soort mensen niet, wij hadden vroeger in de buurt zelfs een buurman die in de tuin geschoten ballen met een broodmes in stukken sneed. Maar wat was nou helemaal het probleem? Wat gaf het nou als we een uurtje met een bal tegen een garagedeur aan het schieten waren. Nu begrijp ik de ergernis van die constante monotone migraine veroorzakende dreun.Gek kan je er van worden na een dag hard werken. Iets anders was het immer aanwezige gezeur van ouderen over het gedrag van jongeren, over respectloos gedrag, over muren die volgeklad waren met grafitti. Nu had ik me zelf nog nooit bezig gehouden met dit gespuit op muren, maar sommige van die tags waren toch best leuk? Sommige pieces zagen er zelfs erg mooi uit, bijna kunst. Vandaag merkte ik dat mijn houding ten opzichte van dit soort "kunst" wat veranderd is. Toen ik vanmiddag naar huis fietste en onze straat inreed, zag ik dat er op een van de huizen tegenover ons iemand heel expressief bezig was geweest. Met de verfspuitbus had hij zijn hart gelucht met het bijna poetische: "PSV, just do it!". Op een muur die er nog maar net een jaar staat! Waar haalt iemand het gore lef vandaan om een muur in ons versgebouwde straatje zo te bezoedelen! Ik kon er echt niet over uit. Daarbij zat er ook helemaal geen engagement achter deze boodschap, het is gewoon een holle slogan. "Just do it!" Alsof PSV op enige manier geholpen is met deze multinational retoriek. PSV does it sowieso wel, die worden op hun sokken kampioen (helaas). Opeens snapte ik de boze buurman, de Bolderbasten die altijd te hoop liepen tegen dit soort vandalisme. Als je je een beetje settled, veel energie steekt in het plekje waar je woont, wil je dat niet besmeurd zien worden met holle slogans.
Maar goed, mijn aversie tegenover holle slogans werd vanavond, toen ik terug kwam van een inspirerend bezoek aan 4 bouwmarkten, een stuk getemperd. Op onze deurmat lag een gigantische envelop, net bezorgd door onze vrienden van de TPG. Toen ik hem openmaakte zat er een fantastisch shirt in van de film Team America. Weer een gewonnen prijsvraag. Een holle slogan ziet er zo toch een stuk beter uit, fuck yeah!