vrijdag, juli 27, 2007

Istiebraafdan?

Hoezeer ik ook van dieren hou, het oprichten van de Partij voor de Dieren is een belachelijk idee geweest. Het is gewoon te hoog gegrepen voor onze soort. Wij mensen, zijn nog niet eens in staat om voor onszelf te zorgen. We maken elkaar af en zorgen meteen nog even dat onze leefomgeving (die nog niet eens van ons alleen is) naar de mallemoer geholpen wordt. Toch denken we echt dat we iets voor de dieren kunnen betekenen. Wie denken we eigenlijk wel dat we zijn?
Als we dan toch iets voor de dieren willen doen, laten dan in ieder geval onze communicatie met ze verbeteren. Afgelopen dagen, op het kantoor, viel het me namelijk op dat die verre van optimaal is.
De honden die deze week op onze werkvloer aanwezig waren werden namelijk benaderd als kleuters, terwijl ze (in hondenjaren) toch al een respectabele leeftijd hebben bereikt.
Ik wil mezelf daarbij niet vrijpleiten, want ook ik benaderde deze viervoeters als een volslagen idioot: “Kom eens dan! Ja hij is braaf he?” (krabbel hond daarbij speels over de kop) “Ja, dat vindt ie leuk he? Moet je kwispelen? Moet JIJ kwispelen?!”
Ook andere collega’s behandelden de hond alsof het een kind van 3 was en ik moet toegeven dat het gekwispel en gekwijl van de hond ook niet echt reden gaf tot een meer volwassen benadering. Iets als: “Hoe laat zou je uitgelaten willen worden? Is drie uur goed en wil je dan nog even in het park rondrennen?”, of “Zullen we afspreken dat je na het eten van je brokken even je mond even omspoelt met water zodat je daarna niet zo ongelooflijk uit je muil stinkt?”
Je moet er namelijk toch niet aan denken dat we zelf eens gehouden zullen worden als huisdier en dat kan natuurlijk zomaar gebeuren. De aarde hoeft alleen maar geannexeerd worden door buitenaardse wezens met een herseninhoud die het onze met een factor tien overtreft. Dan worden ook wij de rest van ons leven onder de kin gekrabbeld en aangesproken met “Poekie, poekie, istie braaf dan?“
Na vijf minuten gaat dat echt vervelen, dat geef ik je op een briefje.

Labels:

6 Comments:

  • Dat geloof ik best. Daarom voorlopig geen hond. De kinderen en lief voeren de druk op, maar ik houd mijn poot stijf.

    By Anonymous Anoniem, at 28 juli, 2007  

  • Leuk om het zo te bekijken... hihi.

    By Anonymous Anoniem, at 28 juli, 2007  

  • Ik doe nooit 'kielekiele' bij honden. Ik doe helemaal nooit iets bij honden, ik ben namelijk niet zo van de honden. ;-) Of misschien heb ik wel gewoon zo'n grote herseninhoud zonder dat ik hetzelf besef, boh.

    By Anonymous Anoniem, at 28 juli, 2007  

  • Je gaat er wel van uit dat buitenaardse wezens ons aaibaar vinden, wat de vraag is...

    By Blogger jack of hearts, at 29 juli, 2007  

  • Het gros van de mensen heeft niet door dat ze zelf zo benaderd worden op het moment dat ze dat zelf niet meer weten.

    By Anonymous Anoniem, at 07 augustus, 2007  

  • Hahaha, ben het helemaal met je eens, ook al heb ik de vreemde gewoonte om tegen dieren altijd in het dialect te gaan praten, terwijl ik verder eigenlijk altijd Algemeen Nederlands bezig...

    By Anonymous Anoniem, at 10 augustus, 2007  

Een reactie posten

<< Home


 

 Subscribe in a reader