Film van de week
Mijn jeugd werd gekenmerkt door de totale afwezigheid van seksuele voorlichting. Mijn ouders bedoelden het allemaal goed, maar dachten waarschijnlijk, net zoals menige generatiegenoot: daar komt ie zelf maar achter, daar ga ik mijn handen niet aan branden, dit onderwerp is te eng en te moeilijk. Daarbij; gereformeerde jongens wachten toch tot na het huwelijk. Tegen die tijd heeft hij er zelf wel een boekje over gelezen.
Dus dwaalde ik tot in mijn verre puberteit in het duister. Op de tast vond ik een boek in de kast van mijn ouders. “De Bevalling” heette het. In grote zwart wit foto’s werd er verslag gedaan van de ontwikkeling van de embryo tot aan de ongecensureerde foto’s van de bevalling zelf. Lichtelijk misselijk legde ik het boek weer weg. Het half uitgeperste babyhoofdje staat nog steeds op mijn netvlies gebrand. Maar toch was ik nog steeds niets wijzer geworden.
s’Avonds tijdens het bijbellezen na de maaltijd, werd me af en toe wel aanwijzingen gegeven. Daar viel namelijk regelmatig het woord “gemeenschap”. Jozef , Mozes, Habakuk en Maliachi (van de laatste twee ben ik niet zeker) hadden allemaal gemeenschap. Met een vrouw nog wel. Maar wat dat woord nu precies betekende, werd niet duidelijk.
Gelukkig werden al de antwoorden me in het fietsenhok op school geheel ongevraagd aangereikt. Tijdens de pauze werden daar de laatste vieze grappen uitgewisseld en met die expliciete informatie kwam ik een heel eind.
Toch had ik waarschijnlijk wat meer gehad aan een boek of een film met de titel: “Everything you always wanted to know about sex, but were afraid to ask”.
Of de informatie in de Woody Allen film me zoveel verder had geholpen weet ik niet. Maar het is wel een van de Woody Allen films die me het meest is bijgebleven.
Gene Wilder met schaap en Woody als spermatozoïde, in een groot wit pak zijn onvergetelijk.
Dinsdagnacht op de BBC. Zet de videorecorder maar op scherp.
Dus dwaalde ik tot in mijn verre puberteit in het duister. Op de tast vond ik een boek in de kast van mijn ouders. “De Bevalling” heette het. In grote zwart wit foto’s werd er verslag gedaan van de ontwikkeling van de embryo tot aan de ongecensureerde foto’s van de bevalling zelf. Lichtelijk misselijk legde ik het boek weer weg. Het half uitgeperste babyhoofdje staat nog steeds op mijn netvlies gebrand. Maar toch was ik nog steeds niets wijzer geworden.
s’Avonds tijdens het bijbellezen na de maaltijd, werd me af en toe wel aanwijzingen gegeven. Daar viel namelijk regelmatig het woord “gemeenschap”. Jozef , Mozes, Habakuk en Maliachi (van de laatste twee ben ik niet zeker) hadden allemaal gemeenschap. Met een vrouw nog wel. Maar wat dat woord nu precies betekende, werd niet duidelijk.
Gelukkig werden al de antwoorden me in het fietsenhok op school geheel ongevraagd aangereikt. Tijdens de pauze werden daar de laatste vieze grappen uitgewisseld en met die expliciete informatie kwam ik een heel eind.
Toch had ik waarschijnlijk wat meer gehad aan een boek of een film met de titel: “Everything you always wanted to know about sex, but were afraid to ask”.
Of de informatie in de Woody Allen film me zoveel verder had geholpen weet ik niet. Maar het is wel een van de Woody Allen films die me het meest is bijgebleven.
Gene Wilder met schaap en Woody als spermatozoïde, in een groot wit pak zijn onvergetelijk.
Dinsdagnacht op de BBC. Zet de videorecorder maar op scherp.
1 Comments:
Geweldige film. Overigens ging het niet overal zoals bij jou. Ik (een pietsje over de 50 maar daar zie je niks van) kreeg een gedegen sexuele voorlichting met films, boeken en de hele zooi. Handig, maar een stuk minder spannend hoor.
By Anoniem, at 09 januari, 2006
Een reactie posten
<< Home