De beste wensen
Op 3 Januari wordt er nog steeds gekust op het werk: “Gelukkig Nieuwjaar!”. Degenen die gisteren vrij waren werken min of meer routinematig de collega’s af. Drie kussen op de wang.
Volgens een of ander blauw boekje over etiquette, mag het nog tot 6 Januari. Daarna moet iedereen weer over gaan tot de orde van de dag.
K. houdt niet van dit verplichte nieuwjaars gekus. Ik berichtte hier al eerder over in mijn logje op 17 Oktober. Op haar werk wenst zij haar collega’s het liefst op veilige afstand, met gestrekte arm alle goeds toe. Amerikanen hebben andere begroetingen en felicitatie rituelen. Ze geven hoogstens een “hug” met bijbehorende klopjes op de rug. Afgelopen jaar, toen K’s moeder ons bezocht, heb ik die procedure van te voren goed doorgenomen, om haar niet meteen bij de eerste ontmoeten de stuipen op het lijf te jagen.
Toch zijn niet alleen de Amerikanen die zich ongemakkelijk voelen bij al dat gekus, getuige deze site. Ook veel autochtone Nederlanders houden kennissen en collega’s het liefst op gepaste afstand en slaan de nieuwjaars kussen het liefst over.
Het is, als je er over nadenkt, ook een vrij gecompliceerd begroetingsritueel. Allereerst is het vaak niet duidelijk hoeveel keer er gezoend moet worden. Drie keer is standaard, maar goede vrienden kussen wel eens minder en familie wordt vaak maar 1 keer gekust. Soms zelfs op de mond. (Totaal onbegrijpelijk voor Amerikanen als K.)
Daarbij zijn er af en toe mannen die mannen kussen. Als een jolig progressief anti homofobisch statement. Maar daarbij zijn er ook mannen waarvan je een ram voor je harses kan krijgen, als je je dat in je hoofd zou halen.
Uitgesproken onhandig zijn de kussen tussen brildragers. Monturen raken elkaar, lakschilfers spatten van het frame en voordat je het weet zit je met de monturen aan elkaar vast.
Al met al is de kusfolklore op z’n zachts gezegd nogal onhandig. Vandaag ontdekte ik dat er veel mensen zijn die dezelfde truc gebruiken om zichzelf enigszins een houding te geven tijdens de nieuwsjaarsgroet. Tussen de zoenen door vertellen ze hele verhalen, om maar geen ongemakkelijke stilte te laten vallen. “Gelukkig nieuwjaar –kus- en alle goeds –kus- voor 2006 –kus- . Nog vuurwerk afgestoken?”
Misschien toch niet zo’n slecht idee die kusbutton.
Volgens een of ander blauw boekje over etiquette, mag het nog tot 6 Januari. Daarna moet iedereen weer over gaan tot de orde van de dag.
K. houdt niet van dit verplichte nieuwjaars gekus. Ik berichtte hier al eerder over in mijn logje op 17 Oktober. Op haar werk wenst zij haar collega’s het liefst op veilige afstand, met gestrekte arm alle goeds toe. Amerikanen hebben andere begroetingen en felicitatie rituelen. Ze geven hoogstens een “hug” met bijbehorende klopjes op de rug. Afgelopen jaar, toen K’s moeder ons bezocht, heb ik die procedure van te voren goed doorgenomen, om haar niet meteen bij de eerste ontmoeten de stuipen op het lijf te jagen.
Toch zijn niet alleen de Amerikanen die zich ongemakkelijk voelen bij al dat gekus, getuige deze site. Ook veel autochtone Nederlanders houden kennissen en collega’s het liefst op gepaste afstand en slaan de nieuwjaars kussen het liefst over.
Het is, als je er over nadenkt, ook een vrij gecompliceerd begroetingsritueel. Allereerst is het vaak niet duidelijk hoeveel keer er gezoend moet worden. Drie keer is standaard, maar goede vrienden kussen wel eens minder en familie wordt vaak maar 1 keer gekust. Soms zelfs op de mond. (Totaal onbegrijpelijk voor Amerikanen als K.)
Daarbij zijn er af en toe mannen die mannen kussen. Als een jolig progressief anti homofobisch statement. Maar daarbij zijn er ook mannen waarvan je een ram voor je harses kan krijgen, als je je dat in je hoofd zou halen.
Uitgesproken onhandig zijn de kussen tussen brildragers. Monturen raken elkaar, lakschilfers spatten van het frame en voordat je het weet zit je met de monturen aan elkaar vast.
Al met al is de kusfolklore op z’n zachts gezegd nogal onhandig. Vandaag ontdekte ik dat er veel mensen zijn die dezelfde truc gebruiken om zichzelf enigszins een houding te geven tijdens de nieuwsjaarsgroet. Tussen de zoenen door vertellen ze hele verhalen, om maar geen ongemakkelijke stilte te laten vallen. “Gelukkig nieuwjaar –kus- en alle goeds –kus- voor 2006 –kus- . Nog vuurwerk afgestoken?”
Misschien toch niet zo’n slecht idee die kusbutton.
6 Comments:
en nog maar een keer dan: cheers op het nieuwe jaar :)
By justathought, at 04 januari, 2006
Je bent nog binnen de tijdslimiet. Vooruit dan maar; jij ook nog de beste wensen.
By ary, at 04 januari, 2006
Leuk is ook je baas niet te zoenen en je collega wél... Bij mij op de zaak... dat mens kijken... hylarisch !
By Anoniem, at 04 januari, 2006
Ik houd mijn arm stijf, dan kust niemand. En ik ben blij dat het volgende week weer voorbij is!
By Petra, at 04 januari, 2006
Karel Nakker zoent Petra drie maal. 2 maal normaal en de derde net iets te dicht op de mond.
De beste wensen ! ;)
By Anoniem, at 04 januari, 2006
ik heb 'm een keer bij een radio interview gezien die button man
en zelf een button gekregen
die ik met oud & nieuw (het moment inderdaad) natuurlijk weer kwijt was:-(
By Zeppo, at 07 januari, 2006
Een reactie posten
<< Home