Retro

Sommige mensen beslissen tussen hun 18e en 20e jaar wat voor muziek ze leuk vinden en daar blijven ze de rest van hun bij. Op hun 30e kopen ze dan dezelfde platen (meestal van Sting, Eric Clapton en Dire Straits) nog eens een keer op cd, omdat de draaitafel al met de vuilnisman mee is en ze de destijds aangeschafte LP’s dus niet meer kunnen draaien .
Dit soort mensen lachte ik vroeger altijd uit. Waarom zou je je beperken tot een tiental artiesten terwijl er elke week weer nieuwe artiesten op staan die met goede en creatieve dingen voor de dag komen? Het is veel leuker om steeds open te blijven staan voor iets nieuws.
Maar goed, vanmiddag stond ik bij de MediaMarkt en zag “the Best of Sade” voor 5 euro te koop staan. Toch maar even meenemen en thuis afdraaien tijdens de afwas. De muziek nam me meteen weer even mee naar mijn studententijd. Het eerste jaar dat ik op kamers woonde.
E., op dat moment een van mijn beste vrienden, had een zus die Diamond Life, de eerste cd van Sade had aangeschaft en zij was zo aardig geweest om die even voor me op een bandje te zetten. Wekenlang was dat bandje niet uit mijn cassettedeck te branden. Op de andere kant stond TalkTalk, ook muziek die op dat moment een onuitwisbare indruk op me maakte. Vorige week kocht ik al de “Disky” uitgave van “the best of Talk Talk”.
Het dedain voor die mensen die lekker hun hele leven naar dezelfde tien cd’s blijven luisteren moest ik dus maar even laten varen.
Niks mis met nostalgie natuurlijk. Eind jaren 80 begon het al, het teruggrijpen op voorafgaande decennia. Series als “Tour of Duty” brachten LP’s uit met jaren 60 muziek. Opeens was dat weer “in”en danste iedereen weer op Paint it Black van the Rolling Stones. Toen de jaren 60 tot uit den treure waren herbeleefd werd er op dezelfde voet doorgegaan met de jaren 70. Pulp Fiction maakte opeens “Little Green Bag” van “The George Baker Selection” weer populair. Muziek waar voorheen de wenkbrauwen over werd opgetrokken.
Vanmiddag hoorde ik op Radio 3 dat ze daar bezig waren met de week van de jaren 90. Wat voor een retro kul is dat nou weer, dacht ik. De jaren 90, die zijn pas gisteren afgelopen.
Waar gaat dat naar toe? Wanneer krijgen we “de week van de vorige week”?
Collega J. gaf even opheldering. “Kids die nu 20 zijn hebben de jaren 80 niet eens meegemaakt. “De muziek van de jaren 90 is de muziek waar ze mee opgegroeid zijn.”
Natuurlijk had hij gelijk en even voelde ik me ontzettend oude lul.