Bizarro world

Vandaag las ik een grappige column van Maria Goos in Volkrant Magazine.
Ze schreef daarin dat ze een tijdje terug in de Verenigde Staten was, waar ze met man en kinderen een Disney pretpark bezocht. In het hotel daar had haar man aan de rand van het zwembad zijn zwembroek aangetrokken. Hij had daarvoor niet de verplichte kleedhokjes bezocht, maar had zich in een vlaag van Nederlandse nuchterheid bedacht dat zijn overhemd wel lang genoeg was om zijn edele delen aan het zicht te onttrekken. Twee oude dames, die tot aan dat moment onder een parasol hadden liggen vegeteren, waren door deze aanblik zo erg geschrokken, dat ze de hotelleiding hadden gewaarschuwd. Die kwam later dan ook naar Maria’s man toe om hem even streng aan zijn jasje te trekken. Er waren namelijk ook kinderen in het zwembad geweest, die hierdoor misschien wel een hardnekkig trauma hadden opgelopen.
“Dat was ook stom van hem”, zei K. nadat ik haar het verhaal had voorgelezen. “Je moet je als toerist aanpassen aan de gewoontes van het land waar je op visite gaat en hij had kunnen weten dat Amerikanen daar niet van houden. Je gaat in een moslim land toch ook niet in je blote tokus langs een zwembad staan?”
Eigenlijk had ze wel gelijk. Wij Nederlanders hebben op een bepaalde manier niet zoveel moeite met het tonen van ons lichaam. Dat bleek laatst op het strand nog wel, waar jan en alleman zich opzichtig en met veel geduld in hun nakie staan af te drogen.
Bij ons thuis heerste vroeger ook een taboe op preutsheid. Mijn vader wandelde rustig in adamskostuum door het huis als hij op weg was naar de badkamer en vond het ook vreemd als je de behoefte had om de deur op slot te doen als je onder de douche stond. “Heb je daar dan wat anders hangen of zo?”, was een van zijn favoriete uitspraken, niet begrijpend dat je als puber af en toe je privacy nodig had. Eigenlijk leefden wij als gezin in een soort “bizarro-Amerika”. De Seinfeld kenners weten nu waar ik het over heb. Ik aflevering 135, seizoen 8, maakt Elaine kennis met een groep vrienden uit de Bizarro world, een wereld waarin alles precies het omgekeerde is van je eigen wereld. De betreffende groep vrienden lijken dan ook allemaal sprekend op Jerry, Kramer en George, maar zijn qua karakter precies het tegenovergestelde, wat voor de nodige verwarring zorgt.
In Amerika, om even verder te gaan met mijn bizarro verhaal, is de populaire cultuur erg gericht op seks. Het is het belangrijkste thema in films, popmuziek en de reclame. Tegelijkertijd mag het niet worden getoond. De ganse natie raakt in shock als Janet Jackson “per ongeluk” haar rechter tepel laat zien, tijdens de Superbowl uitzending op t.v. Ook wordt er in t.v. series seks gesuggereerd, maar slaat de dame in kwestie de volgende morgen decent een laken om haar heen als ze het bed uitstapt.
In bizarro Amerika, aan de andere kant van de wereld, in mijn ouderlijk huis, wordt naaktlopen juist toegejuicht maar hebben we het tegelijkertijd niet over seks. Dat onderwerp is taboe, wordt niet besproken en wil je er wat over weten dan kan je beter je oor te luisteren leggen op het schoolplein, waar de technische details wel uit de doeken worden gedaan.
Vreemd hoe twee culturen zo verschillend kunnen zijn. Daarom ben ik zo slim geweest om samen te gaan wonen met een Amerikaanse. In onze cultuursymbiose kan je namelijk gewoon in je nakie door het huis lopen en het over seks hebben als je dat wilt. We hebben the best of both worlds.